lekkerLopen-pelgrimwandelcoach-passies- lekkerLopenTV
Het is zondag. Vandaag eerst even 165 km rijden om bij dat festival te komen. We moeten op weg naar Umea toch die kant op. De radio afgestemd op Utrecht met het verzoekplatenprogramma van Maya Eksteen. Meezingen met bekende nummers en de ruitenwissers aan als een metronoom. Is de regen toch nog ergens goed voor. We rijden een lange brug over de Angernanälven. Een van de twee langste rivieren van de Atlantic naar de Botnische golf. Over de brug op een hoogte staan de parkeerterreinen vol. Hier begint dan ook de Hôga Kusten. Een door Unesco op de werelderfgoedlijst geplaatst gebied. Het is jammer dat het nog steeds giet, het nodigt niet uit om Sprintertje even alleen te laten.
Het is nog een km of 40 naar het festival. We zien in het voorbijrijden al een aankondiging. We hebben geen adres maar de stokerij is in het dorpje Bjärtrå. Moet toch niet zo moeilijk zijn. Nergens een bordje. Toch maar eens op de website kijken. Daar staat een adres, gelukkig maar wat minder gelukkig is dat het whiskyfestival vrijdag en zaterdag was. Zoals Rijk de Gooyer in een reclame zei, foutje bedankt. We rijden er toch nog even heen en ja hoor er wordt hard gewerkt om de boel op te ruimen van de 2000 bezoekers die er gisteren waren. No whisky at all for me.
We maken nog een mooie tour door het gebied van de Höga Kusten. Veel kleine en onverharde wegen tenminste die wij rijden. Er liggen nog specifieke vissersdorpjes met palen waar de stokvis gedroogd wordt. De zon schijnt weer en we vinden een slaapplaats aan een klein haventje. Er is een toilet en water. Meer hebben we niet nodig. De zonnepanelen doen het lekker, stroom genoeg.
Het wordt weer een tijd voor wat beweging. Het is hier een skigebied en we beklimmen naast de skilift het bergje naar boven. Er kan wel wat aan de conditie gewerkt worden. In twee km stijgen we van 30 naar 290 meter hoogte. Klauteren over stenen en zandpaadjes bedekt met dennennaalden. Wat ruikt dat toch lekker. Boven de beloning van een prachtig uitzicht en een heerlijke mok thee. Bekijk het filmpje maar even, duurt iets meer dan een minuut.https://youtu.be/07k9DrtOlTQ
We hebben volgens de buienradar twee uur de tijd voor deze looptocht daarna wordt het een natte bedoening. Het klopt. Net terug bij Sprintertje en het is weer shower time en dat blijft zo tot onze slaapplek. Nu bij een picknick plaats en kanovereniging.
Het wordt de laatste reisdag hier in Zweden. Op weg naar Umea waar wij de boot naar Finland nemen. We rijden een stukje op de E4 maar gaan al snel weer binnendoor, draaien een op de kaart bruin weggetje in en dan kom je zomaar op een plekje aan de Botnische golf waar je heel goed zou kunnen overnachten. Voor ons deze keer lunchen.
Umea is volgens het ANWB boekje dat wij bij ons hebben helemaal niets. Zij hebben duidelijk andere dingen die je moet hebben gezien. Meestal kerken en andere vaak oude gebouwen maar Umea is een bruisende moderne studentenstad. Veel mooie winkels en veel terrassen. Wij sluiten Zweden af met een heerlijk dinertje en brengen de nacht door op een veldje naast de ferryhaven.
Wij sluiten na drie weken Zweden af en vervolgen onze roadtrip in Finland.
jammer want vanavond is net Zweden-Nederland.
Balen van de whisky maar het loopt wel makkelijke zonder slok op.
LikeGeliked door 1 persoon
Goedemorgen reizigers,
Wel een flesje voor onderweg meegenomen 😃.
Mooie plaatjes weer.
Liefs
LikeGeliked door 1 persoon
Zo’n hike trip is zonder Whiskey op natuurlijk wél veilger maar ik had je wel een flesje gegund, voor later op de avond natuurlijk.
Prachtig filmpje het lijkt me geweldig om te doen maar ik vrees dat mijn knietjes het heel lastig zouden vinden op de terug weg. Wat een prettige stem heb je, de ideale voice over.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Riet. Ik wilde je eigenlijk een PB sturen maar zie nergens een mailadres. Ik heb net Woorden schieten te kort van nicci Gerrard uit. Ik weet niet of he veel leest maar ik moest steeds aan je denken. Ik denk een goed boek voor veel mensen en chapeau voor de mantelzorgers.
LikeLike
Aan lezen kom ik al een paar jaar niet meer toe, en ik neem aan dat het het dus een tamelijk heftig boek is. Ik overleef eigenlijk een beetje door nou juist niet in de ziekte en het mantelzorger zijn te duiken. Via mijn blog worden mijn gedachten meestal heel goed afgeleid , ik zoen niet zo zozeer de herkenning van lotgenoten maar de steun van “het gewone leven” dat alles toch nog een beetje draaglijk maakt. Maar lief dat je aan me dacht. Jij hebt geen WP site want dáár weet ik wel waar je de gegevens van je lezers kunt vinden, had ik laatst nog een logje over gemaakt toevallig. Zoiets zal er bij andere host s ook wel zijn. ik link het even want in dat logje is ook mijn mail adres te vinden . Het yahoo adres zie ik altijd snel,
https://rietepietz.wordpress.com/2019/05/24/workshop-3/
LikeLike