lopen - koken - camper
lekkerLopen-pelgrimwandelcoach-passies- lekkerLopenTV
Even niet maar nu weer wel
22 juni heb ik voor het laatst een blog gepost. Even totaal geen inspiratie en vooral geen zin terwijl er toch genoeg te beleven was om over te schrijven.
Voorbeeld, de drie weken op een van de mooiste plekjes van Nederland, camping De Rimboe in Lunteren. Je waant je echt in een rimboe. De weg er naartoe is onverhard en vanaf de camping ben je direct in een natura 2000 gebied. Het middelpunt van Nederland en het prachtige Wekeromse zand.
Een dagje met kleinzoon van 4 jaar naar Ouwehands dierenpark. Voor hem de eerste keer en dat is dan wel behoorlijk spannend. Maar wat een héérlijke om nooit te vergeten dag.
De aanleg naast mijn huis van een nieuw station. Drie weken wordt er 24/7 aan gewerkt. Drie weken geen rijdende treinen maar het gemis aan treingeluiden wordt ruimschoots goed gemaakt door de herrie van de bouwwerkzaamheden.
Maar niets van dit alles kon mij er toe zetten er een blog over te schrijven. Het heeft misschien te maken met die nog steeds pijnlijke knie, weinig tot niets gelopen en dat is voor mij echt niet goed. De voeten willen bewegen. Morgen gaan we, mijn lief en ik naar een voor ons nog onbekend eiland, Bornholm. Het is een van de grootste eilanden van Denemarken en heeft de meeste zonuren van het land al zit ik daar nu even niet op te wachten. Het is iets groter dan Texel en ligt ten zuiden van Zweden op zo’n 200 km van Kopenhagen. Wij varen vanaf het eiland Rügen naar Bornholm. Zoals je waarschijnlijk wel zal begrijpen gaat het volgende blog en vlog over dit eiland.
Warme groet en een glimlach.
Dit delen:
Het ommetje
Door de nog steeds aanhoudende pijnen in mijn rechterknie is het lopen van wat langere routes niet echt aan te bevelen. Zelfs de bekende 10.000 stappen is teveel. Maar om nu helemaal niet te lopen is voor mij ook geen optie. Dan blijft het bekende ommetje over. Meestal het zelfde rondje. Dat is een kleine drie kilometer, goed te doen. Zaterdag kwam ik tijdens het rondje op een plek waar het meestal stil is in een festiviteit terecht. Bij de ex Maurits kazerne was er een klein festival aan de gang. Attracties voor kinderen, een mini braderie en kraampjes waar veelal lokale streekproducten uitgestald lagen om te proeven en natuurlijk om van eigenaar te veranderen.
Bij een kraam stonden stoelen en was het behoorlijk druk. Niet alleen met mensen die stonden of zaten te kijken maar ook met een nogal drukke man. Een kookworkshop van Pierre Wind. Wat een entertainer en chaoot is die man. Ik kon het niet nalaten om de kleine camera die ik altijd bij mij heb tevoorschijn te halen en er maar weer eens een vlogje van te maken.
Zo werd het saaie ommetje toch nog leuk.
Dit delen:
Pas op voor de berenklauw
Tijdens een lekker stukje lopen heb ik mijn camera altijd paraat. zo liep ik in de buurt van het middelpunt van Nederland. Het pad dat ik wilde nemen liep dwars door een bos met berenklauwen. Prachtig om te fotograferen maar minder geschikt om doorheen te lopen. Waarom niet? Er zijn drie soorten berenklauwen.
1. Gewone berenklauw
De Gewone berenklauw wordt ongeveer 90 tot 150 centimeter groot. De bladeren van deze variant zijn handvormig, enkelvoudig geveerd en hebben gelobde randen.
2.Reuzenberenklauw
De Reuzenberenklauw lijkt veel op de Gewone berenklauw, maar is veel groter. Deze variant kan tot vier meter hoog worden. De stengels van de Reuzenberenklauw hebben rode vlekken, waarmee ze zich onderscheiden van de Gewone berenklauw. Ook hebben de bladeren een andere vorm: ze zijn dubbel geveerd, ingesneden en hebben gezaagde bladranden.
3. Sosnowsky’s berenklauw
Deze variant komt uit het voormalige Oostblok en heeft daar de lugubere bijnaam ‘Stalin’s Wraak’ gekregen. Tot enkele jaren geleden kwam deze soort überhaupt niet voor in ons land, maar tegenwoordig wordt deze variant steeds meer gezien. Sosnowsky’s berenklauw kan tussen de drie en vijf meter hoog worden en de steel kan een omtrek van wel 12 centimeter bereiken. Behalve het nog grotere formaat verschilt Sosnowsky’s berenklauw nauwelijks van de Reuzenberenklauw.
Wat gebeurt als je ze aanraakt
Bij aanraking met de Gewone berenklauw kunnen de haartjes van de plant voor jeuk en irritatie zorgen, zeker als de plek blootgesteld wordt aan zonlicht. In extremere gevallen ontstaan lichte brandblaren. De eerste tekenen verschijnen vaak pas na 24 uur, wat het lastig kan maken om te weten dat u in aanraking bent geweest met de plant.
Brandblaren en blindheid
De beruchte berenklauwen – vooral de Reuzenberenklauw – veroorzaken veel meer last dan de Gewone berenklauw. De Reuzenberenklauw heeft zeer stijve haren op de stengel. Deze kunnen de huid verwonden en breken daarbij af, waarbij sap vrijkomt. Dit sap kan bij blootstelling aan zonlicht voor jeuk, grote blaren en zelfs voedselvergiftiging zorgen. De blaren ontstaan vooral doordat de huid extreem gevoelig wordt voor zonlicht en daardoor kan verbranden. Bij aanraking met de ogen kan zelfs permanente blindheid ontstaan.
Zo behandel je de huid na aanraking
Als je huid in aanraking is gekomen met een berenklauw, moet je de huid goed wassen met zeep en lauw water. Wees hierbij vooral niet zuinig en spoel overvloedig. Ook moet je de daaropvolgende week de huid beschermen tegen te veel zonlicht.
Als je al last heeft van brandblaren door de combinatie van berenklauw en zonlicht, behandel deze dan als brandwonden: smeer ze in met brandwondenzalf en verbind ze vervolgens.
Dit delen:
Mevrouw, wilt u direct uw BH aandoen?
Soms of misschien wel regelmatig gebruik ik mijn tijd om wat op Facebook rond te neuzen. Zo kwam ik een bericht tegen van een dame die lekker aan het zwemmen was in een recreatieplas. Een dame uit de tijd dat het heel normaal was om topless, want zo heette dat toen, te recreëren. Niet zo piep meer dus. Het bericht hield mij toch wat bezig. Wat is er aan de hand in Nederland. Wij eens zo vooruitstrevend. Daarom dit bericht.
Plotseling hoort ze een jonge stem roepen, mevrouw, mevrouw. Ze kijkt om en ziet een jongeman door het water haar kant uitlopen. Bedoel je mij?
Ja, wilt u ogenblikkelijk uw BH aantrekken. Het is verboden zonder te lopen.
Verboden? Wat krijgen we nou.
Ja het is verboden en u kunt er een bekeuring voor krijgen.
En al die meiden dan die wel een bovenstuk aan hebben maar tenminste zo lijkt het voor mij, geen broekje maar alleen een lapje met een veter tussen hun bilnaad en dus gewoon in hun blote billen lopen.
Ja dat mag wel.
Belachelijk. Kijk zie je die grote zware man daar op het strand. Kijk eens naar zijn borsten. die zijn groter dan de mijne. Vraag hem ook even zijn BH aan te trekken.
Haha, dat is een man en die mag gewoon zo rondlopen. U bent een vrouw en bent strafbaar als u nu niets aantrekt. U krijgt zeker een boete.
Is Nederland aan het verpreutsen?
Vorige week las ik ergens dat op dit moment meer dan 80% van de kinderen hun ouders nooit in hun nakie zien. Op deze manier kweek je preutsheid. Naakt zijn is volgens mij normaal en heeft niets met sex te maken. In Amerika is het al langer aan de gang en het komt dus ook deze kant op. Het is niet te hopen dat het recht van de vrouw zelf te beslissen over haar lichaam ook hier verboden wordt. Terug in de tijd.
Maar zoals veel in de geschiedenis gaan trends op en neer. Ook hier zal wel weer eens een omslag komen.
Dit delen:
Het Depot
Er zijn wel 17 betekenissen van DEPOT. Om er een paar te noemen:
- Opslag voor goederen, handelswaar, vervoermiddelen of dieren
- Het in bewaring stellen van geld of effecten
- Plaats waar iets bewaard wordt
- Het bezinksel of droesem die bij sommige wijnen na rijpen in de fles ontstaat
Ik hou het even bij deze vier. Maar het Depot waar ik het over ga hebben is een beeldengalerij. Na een grondige verbouwing van een niet meer in gebruik zijnde Universiteitsgebouw in Wageningen is hier een museum in gevestigd met de naam Het Depot
Beeldengalerij Het Depot is een museaal podium voor de hedendaagse beeldhouwkunst en stelt daarbij de ontplooiingskansen van de kunstenaar centraal: van mensen voor mensen. De collectie beelden bestaat uit torsen en fragmenten van het menselijk lichaam.
Ik ben al al meerdere keren geweest en heb er ook al eens over gepost maar nu was ik er met een nieuwe thematentoonstelling
Met Andere Ogen
Zondag 3 april 2022 tot en met zondag 25 september 2022
In het hoofdgebouw wordt de tentoonstelling ‘Met andere ogen’ gepresenteerd. Dertien beeldhouwers bekeken en reflecteerden op dertien werken van collega’s. Sifra Kock legde hun impressies en waarnemingen vast met haar fotografisch oog.
Natuurlijk kon ik het niet laten om er een impressie op video van te maken. Niet alleen van deze tentoonstelling maar ook van de prachtige tuin die bij het Depot hoort.
Genoten en smaakt het naar meer? Het Depot is geopend van donderdag t/m zondag van 11:00 – 17:00 uur.
Nog even een paar foto’s.
Dit delen:
Amsterdam-Noord
Een hele mooie wandeling gemaakt door Amsterdam-Noord. Ik was er wel eens geweest maar als ik in Amsterdam verblijf is dat meestal aan de andere kant van het het Ij.
Op nog geen kilometer van de pont loop ik al in de natuur en dat blijft zeker 16 km zo. Wat is dit verrassend.
Vliegenbos, Noorderpark, Florapark, Volewijkspark. Ik loop van het ene park zo het andere in. In de video een impressie.
Dit delen:
Creatief met…….
Fotochallenge van Satur9’s world. Elke vrijdag een fotochallenge met een lage instapdrempel. Dan moet ik toch ook deel kunnen nemen. De laatste challenge heeft het onderwerp creatief. Maak een foto van iets creatiefs dat je hebt gemaakt.
Nu had je vroeger een programma dat heette creatief met kurk. Je kent het vast nog wel met Arjan Ederveen en Tosca Niterink
Ik ga niet met kurk werken maar ook wel met een natuurproduct. Feaces oftewel onverteerbaar voedsel dat als uitwerpselen het lichaam verlaat. Er zijn ook wel mensen die het poep noemen. Nu is dat werken met, ook wel betrekkelijk. Ik maak er alleen een foto van en ga die bewerken.
Het is weer eens wat anders en zoals je ziet er is overal iets van te maken. Hieronder nog een paar voorbeelden van digitale bewerking.
Dit delen:
Afzien in de woestijn
Ommen heeft zijn Sahara en Ede zijn Wekeromse Zand. Het is actief stuifzand met een oppervlakte van 110 hectare. Vandaag was het ideaal weer om er weer eens rond te struinen. Kijken of we de moeflons die hier lopen ontdekken. Moeflons zijn wilde schapen met grote horens op hun kop en ze schijnen erg belangrijk te zijn voor de natuur hier. We hebben ze niet gezien, misschien heeft dat te maken met de wolven die hier ook zijn. Er zijn al meerdere moeflons doodgebeten. Ik hoopte natuurlijk ook nog een wolf voor mijn lens te krijgen maar ook die liet zich niet zien.
Ik zal even bij het begin beginnen. Eigenlijk zouden we het weekend op een camping in Groesbeek staan maar Sprintertje had geen zin. Hij liet zich wegslepen vanuit Wijk bij Duurstede naar een Mercedes garage in Veenendaal.
De wegenwacht was er al bij geweest en die kon hem niet repareren. Een paar garages gebeld maar niemand heeft tijd op dit moment. Dan maar naar Veenendaal maar ook daar personeelstekort en super druk. Er kan pas een diagnose gesteld worden over twee weken. Het enige dat ik weet is dat het iets met de brandstoftoevoer te maken heeft.
Voorlopig niet met de camper op stap maar zo kwam ik dus niet in Groesbeek terecht maar in mijn eigen gemeente bij het Wekeromse Zand. Je waant je er in een andere wereld. Na een kuitenbijter in het bos sta ik plotseling in een supergrote zandbak. Kale bomen en zover als ik kan kijken, zand en nog eens zand.
Het is net de woestijn. We sjokken voort met de pal boven ons die vurige bol die ook wel zon wordt genoemd. Mijn horloge geeft aan dat het 22 graden is maar de gevoelstemperatuur hier in het zand is wel dertig graden. Net op het moment dat het echt zwaar begint te worden doemt er een oase op, het is gelukkig geen fata morgana. Water met groene bomen er omheen.
Bij de oase kunnen we niet blijven en we duiken weer het zand in. We hebben geen moeflons en wolven gezien maar ook geen honden. In dit gebied zijn die verboden, ook aangelijnd. Waarschijnlijk is dat ook de reden dat we bijna geen mensen zijn tegen gekomen. Dit is een prachtig stukje natuur.
We hebben 4,6 km gelopen maar met het kilometergevoel lijkt het zeker acht kilometer.
Parkeerplaats Wekeromse Zand
Hoeverweg, Wekerom, Nederland
lopen - koken - camper 