De weg naar Griekenland

Na al het culturele geweld van de afgelopen tijd is het heerlijk relaxen aan het strand. Gewoon op een grote camping aan het meer van Trasimeno. Lekker lopen naar het leuke stadje Castiglione del Lago. Heel apart op het hoogste punt is een ziekenhuis. Lekker makkelijk om te komen. Een mooi openlucht theater in het oude kasteel, jammer genoeg geen uitvoeringen op dit moment.

Na twee nachten door richting Ancona en weer bij een strand. Senigallia. Ja en weer op een camping. De camperplaats lag vol in de zon en met 25 graden in de schaduw is dat niet echt prettig. Dit is echt een familie camping. Iedereen kent elkaar, maken praatjes, kaarten en helpen elkaar met het in orde brengen van de zonwering. Een heerlijk 25 meter bad om baantjes te trekken.

twintig jaar geleden was het hier vol met Duitsers maar nu is het grootste deel Italiaans. Het km lange strand is bijna geheel ingenomen door beach clubs en ligt vol strandstoelen en leuke kleurige parasols. De volgende dag ben ik, hoe gek kun je zijn, al om kwart over vijf op het strand om te zien hoe die gouden rakker uit de horizon klimt. Ik klim op de badmeesterstoel en plaats mijn Iphone op een tripot klaar om een times lap te maken.

je zou misschien denken dat ik hier alleen op het strand ben maar nee dat is zeker niet zo. Bij de meeste strandtenten zijn al mensen aan het werk. Het strand wordt geharkt, niet met machines maar gewoon met de handhark. De ligstoelen worden in het gelid gezet, ramen gelapt zodat alles weer op en top is voor de badgasten die al vroeg komen. Tenminste ik vind zeven uur behoorlijk vroeg. Twee dagen heb ik heerlijk voor zessen een flink stuk over het strand gelopen. Het is even het moment om mijn bed uit te komen maar eenmaal aan de wandel over het strand is dat moment weer snel vergeten.

En dan is daar Ancona waar de boot naar Griekenland vertrekt. Het zou half zes in de middag zijn maar we varen pas twee uur later uit. Wat een hoeveelheid vrachtwagens gaan er op zo,n  ferry. Er werken hoofdzakelijk mannen hier op dat schip. Ze zien er stuk voor stuk afgepeigerd uit. Lange werkdagen en vier maanden achter elkaar zeven dagen per week werken en dan een maand vrij. Ik sprak er een en die moest nog een dag dan was hij vrij. Kon mij die moeie gezichten beter voorstellen. Er werkte maar vier vrouwen op deze boot. Een bij de receptie en drie in de winkels.

Na 22 uur varen is daar Padras. Ik heb problemen met de Sprinten en Mercedes Nederland heeft een afspraak voor mij gemaakt bij de garage in Patras. We vinden een prachtig plekje aan het water iets voorbij Patras want morgen om tien uur een afspraak voor Sprintertje.

15 Comments on “De weg naar Griekenland

  1. Wij willen in het najaar naar Griekenland. Hebben jullie camping aan boord gedaan en met welke maatschappij? Vooraf geboekt of in de haven??? Een goede reis nog en geniet van het mooie griekenland.

    Like

    • Ik heb drie weken van te voren geboekt bij Milian of zo iets. Wij hebben een beetje luxe gedaan en een buitenhut genomen. Dat was extra maar anders als je met de camper bent krijg he een binnenhut. Je mag namelijk niet meer in je camper slapen. Gewoon online geboekt.

      Like

  2. Best interessant. We denken erover na maar twijfelen : boot of rijden. Rijden door Macedonie of Albanie is avontuur maar dikwijls niet gedekt door autoverzekering. Boot met onze 2 honden ?

    Like

  3. Hallo wij zijn nieuwe camperaars 🤭
    En willen half julie naar Griekenland even een vraag via Turkse chauffeurs bij mijn werk vertelden zij dat je tickets voor de boot gewoon daar terplekke kan kopen ? Heeft iemand hier ervaring mee of kun je deze toch beter van te voren reserveren ? Groetjes Moon

    Like

    • Welkom, je kunt inderdaad tickets aan het loket in Ancona kopen. Zag dat toevallig tien ik mijn ticket daar ophaalde. Als je online boekt moet je toch bij het loket de tickets ophalen.

      Like

Plaats een reactie