Bruisend Vilnius

Vilnius

Met je neus in de boter vallen. Ken je dat gevoel. Maar ook als je je hoofd stoot er boter op smeren, dan zou er geen buil komen. Wat heeft dat nu te maken met een rondreis.

Het is zaterdag en we rijden naar Vilnius. Ook hier hebben we veel over gelezen in Jan Brokken zijn boek, Baltische zielen. In de middeleeuwen een belangrijke monarchie en het werd ook wel het “ Jeruzalem van het noorden “ genoemd. Het was een grote Joodse stad. Maar dat niet alleen het was ook een katholieke stad met enorm veel verschillende kerken.

Voor de oorlog woonde er meer dan 60.000 Joodse medeburgers. Tussen ‘41 en ‘43 werd 90% daarvan vermoord. De grote economische bloei van de stad kon vooral op het conto van deze bevolkingsgroep geschreven worden.

Ik verwachtte weer net zo’n stad aan te treffen als Daugavpils maar dit is totaal anders. Het is nu een bruisende stad met veel mooie jonge mensen. De gebouwen zijn gerestaureerd en veel van de straten in de oude stad zijn auto vrij. Het valt op dat de mensen heel modieus gekleed zijn. De vrijheid straalt er van af.

We hebben een parkeerplek gevonden op nog geen 500 meter van het oude centrum. 24 uur voor 9 euro met videobewaking. Nu heb je tegenwoordig hele kleine cameraatjes maar ik heb er geen gevonden. Alleen bij binnenkomst wordt de nummerplaat opgenomen. Er is net achteraan nog een plekje voor Sprintertje. Super druk en zware basgeluiden uit de stad. In de reviews stond dat dit een zeer rustige plek was. Maar nu komt de boter, we zijn beland in het laatste weekend van augustus en dan wordt hier het einde van de zomer gevierd. Gezelligheid alom. Het begint al direct waar we de stad binnen komen. Een groot park met markt en opblaas speeltoestellen. Er is een groot podium waar kinderen optreden. Dit hele gebeuren is gericht op kinderen. We lopen verder en ook daar honderden kraampjes en podia waarop vooral harde muziek gemaakt wordt. De terrassen zijn overvol.

We lopen door het oude Joodse ghetto, smalle straatjes en ook hier weer veel horeca. Natuurlijk een paar kerken bekeken. Het wordt tijd om de inwendige mens eens te versterken. Kiezen uit 810 restaurants is niet makkelijk. Buiten eten is geen optie, alles is vol of gereserveerd. Wij komen uit bij wat later blijkt een Belgisch restaurant te zijn. Heerlijk mosselen gegeten en dikke Belgische frieten.

We hebben zo’n 8 km gelopen en gaan tegen tienen terug naar Sprintertje. Nu was het in de stad al veel herrie maar hier dreunt de bas nog sterker door. Wat te doen? Daar komt het tweede boterverhaal. Als we nu weer terug gaan en gewoon gaan kijken bij het concert dan is het vast beter aan te horen.

Het is al zwart van de mensen voor het grote podium. We sluipen kriskras door de menigte om een beetje vooraan te komen en dat lukt aardig. Ik heb wel het vermoeden dat wij de oudste concertgasten zijn. En dan is daar het moment.

https://youtu.be/q-KYULAlXFI

Beissoul and Einius

Dit is oorverdovend. Ik voel het zo door mijn maag en borst naar boven komen. In het YouTube filmpje valt het nog mee. Die buil is dus toch gekomen. Ons zo snel mogelijk weer door de meezingende menigte wringen om er uit te komen. Weg uit de super drukte en aan de rode wijn op een terras. Dat bevalt toch een stuk beter. Als het concert is afgelopen kunnen we weer terug naar Sprintertje en slapen verder heerlijk.

We hebben gisteren een heleboel bekeken en zouden vandaag eigenlijk nog een stuk bekijken maar we zijn murw. De drukte en herrie van gisteren en vannacht drukt zijn stempel. Vandaag gaat het feest gewoon door. Om tien uur draait de muziek alweer volop. We besluiten de rust op te zoeken en laten Vilnius voor wat het is. Misschien kom ik nog eens terug voor een stedentrip. Drie dagen kun je hier goed doorbrengen met de vele musea, prachtige gebouwen, winkels en niet te vergeten de vele gezellige restaurantjes.

Engelenheuvel

Op het programma staat Kaunas, ja alweer een grote stad. Maar eerst moeten we naar Trakai. Hier is een kasteel in volle glorie hersteld of nagebouwd ik weet het niet. Het ligt in een prachtig gebied van vele meren. Het is maar een km of 80 dus goed te doen. Het zal zo’n 10 km ervoor zijn als we een heuvel zien met allemaal beelden erop. Dit staat niet in de lonely planet. Nu is die al 13 jaar oud. Ik kan nog net op tijd afslaan om een kijkje te nemen. Het blijkt een heuvel te zijn waar meer dan 35 uit hout gesneden engelen staan. Het is een plaats waar je even stil kan zijn bij gebeurtenissen uit je leven, een plaats voor bezinning. Er komen er steeds meer bij dus het wordt of eigenlijk is het al weer een toeristische attractie.

Trakai

De tweebaansweg wordt steeds drukker. Dat hebben we nog niet eerder meegemaakt. Heel veel auto’s langs de weg. Het is zondag en prachtig weer. Allemaal nog een dagje naar de stranden van de vele meren die hier zijn. We naderen Trakai en rijden file. De straten zijn vol en de particuliere parkeerplaatsen zijn vol. Rijden we door? Even de brug over en daar staat een bordje camperplaats. We schieten linksaf, een vrouw staat verderop te zwaaien en te wijzen. We rijden er naartoe en direct komt er een man met zo’n soort geldtas diagonaal over zijn borst aan. Bij zijn huis is een grote parkeerplaats gemaakt voor auto’s en campers.

Wat kost het? Zeven euro voor even en 15 voor de nacht. Op die plek willen we dus echt niet staan. Nou nee bedankt, we kijken nog even verder en rijden door, de man bedremmeld achter latend. Het is een smalle weg en links begint een verhard zandpad. Daar draai ik in en kom uit bij een open plek dicht bij het meer. Dit wordt de plek voor de komende nacht.

Het centrum van Trakai is een kleine km lopen dat gaan we maar eens doen. Het meer waar het kasteel aan ligt is vol met een soort rondvaartbootjes, waterfietsen en sup boarders. Het ziet er gezellig uit zeker in combinatie met het mooie weer. Wij lopen over een brug naar het kasteel. Het originele kasteel dateert uit 1409 maar dat is allang verdwenen. Door de vele oorlogen die hier geweest zijn werd het beschadigd en in de 17 e eeuw raakte het in verval. In de 20e eeuw is het herbouwd op de ruïnes van het oude kasteel. Nu wordt het regelmatig gebruikt als filmlocatie en is een van de populairste toeristische bestemmingen in Litouwen. Eigenlijk een soort Volendam, iedere toerist moet daarheen, zo is het hier dus ook. Ik hou het voor gezien en vind nog een plaatsje op een terras waar een biertje mij wel erg goed bevalt. We lopen weer terug naar Sprintertje en zijn de drukte al snel vergeten.

Er is nog een stad waar we hier in Litouwen naartoe willen en dat is Kaunus. dit ook weer door een boek van Jan Brokken maar daarover meer in het volgende verslag.

Niets missen? Volg dan dit blog door op de volgknop te drukken of like de waarloopjijwarmvoor pagina op FaceBook.