lopen - koken - camper
lekkerLopen-pelgrimwandelcoach-passies- lekkerLopenTV
Stukje via de la plata deel 2
Na het burgemeester gebeuren ( zie vorig blog ) pakken we de zilverroute weer op en komen uit in Zafra. We staan hier op een gratis camperplek net buiten het centrum. Zafra zelf heeft een aantal bezienswaardigheden waaronder een oud kasteel dat nu dienst doet als Parador National. Oude monumenten die nu allemaal een hotel zijn. Niet een echt aantrekkelijk stadje om een paar dagen te vertoeven of als citytrip. Nu staat Mérida op het programma. De weg ernaar toe gaat zoals gebruikelijk niet over de snelweg maar kleine bochtige weggetjes. In het filmpje zie je er meer over en een stukje over Mérida zelf. Het is een zeer oude stad gesticht door de Romeinse Keizer Augustus in schrik niet, 25 jaar voor Chr. Hij bouwde het voor de legionairs die met pensioen mochten, in ieder geval die dan nog leefden. De arena waar man tot man gevechten en man tot dier gevechten werden gehouden staat naast het grote theater waar prachtige stukken opgevoerd werden. Als je daar staat en en je realiseert hoe dat geweest moet zijn geeft dat een extra dimensie aan je bezoek.
In Alcuéscar zetten we de sprinter voor deze nacht pal voor de dokterspost. Altijd handig. Het is een gehucht dat natuurlijk weer tegen een behoorlijke helling is geplakt. Je moet echt wel zin in een borrel hebben om die steile straatjes omhoog te gaan naar een van de drie plaatselijke kroegjes. Twee hebben van die felle TL verlichting, schijnt in Spanje gezellig te zijn, maar niet voor onze Hollandse begrippen. De derde ziet er redelijk uit van buiten dus daar maar eens binnen kijken. Aan de bar hangen vier mannen druk in een heftig gesprek verwikkeld. In een keer is het stil en we worden aangestaard. We nemen plaats aan een van de vier tafeltjes en bestellen wat. De TV wordt op een ander kanaal gezet en het heftige gesprek wordt voortgezet. Verder uitstekend geslapen.
Dat is maar goed ook want vandaag wordt een lange dag met heel veel indrukken. Afwijken van je eerdere plan kan alleen maar goed zijn. Niet ver onderweg ligt de plaats Trujillo. Dit is de geboorteplaats van Francisco Pizarro, conquistador van Peru. Er staat een, ik moet wel zeggen, prachtig standbeeld van hem hier op het centrale plein. Hij heeft wel 5 miljoen doden op zijn geweten. Ja zo gaat dat. Het is verder een sfeervol oud stadje en we vallen met onze neus in de boter, tenminste als je van markten houdt. Hier is de weekmarkt en wel een hele grote. Veel kleding en schoenen. Na de markt een cortado en daar krijg je hier een enorme plak cake bij.
Het hoogtepunt van deze dag wordt toch wel het Parque National de Monfraqúe. Alleen al bij de weg door dit park kom je ogen tekort, zeker als je ook nog even moet sturen. Dit park is een paradijs voor vogels en dus ook voor de liefhebbers hiervan. Om er een paar te noemen, vogels dan, de Monniksgier, Spaanse keizerarend, Zwarte ooievaar, Vale Gier, Oehoe, Aasgier en nog een paar.
Niet alleen de machtige roofvogels maar ook door de gigantische rotsen met prachtige kleuren besef ik weer dat wij maar heel kleine wezentjes zijn.
Na dit vogelavontuur even bij komen in Plasentia. Er is een vrije plek onder een brug naast de stadsmuur. Een man, super mager met een veel te grote spijkerbroek aan wijst een plek. Voor een euro voor een kop koffie zal hij een oogje in het zeil houden. We geven hem er twee, met twee ogen kijk je beter. Ondertussen ruimt hij van alles op. Ik haal als we ergens in een stad staan de magneetstickers waar op passionfilm staat er meestal af. Anders kun je misschien op het idee gebracht worden dat er filmapparatuur in de Sprinter ligt. De volgende ochtend vraagt hij wel waar de stickers zijn en drinkt een kopje koffie met ons mee. Bij het wegrijden worden we uitgebreid uitgezwaaid.
Op weg naar Banos de Montemayor. Dit zal mijn eerste stop zijn op mijn komende voettocht. Het lijkt wel een wintersportdorp. Heel veel hotels waarvan de meeste trouwens gesloten zijn. Ook de thermen zijn helaas gesloten. We parkeren midden in het kleine centrum. Mooi vlak, we moeten vannacht hier maar blijven staan. Het plaatsje ligt op 700 m en we maken een leuke wandeling naar 1055 m. Een echte kuitenbijter. Maar wel weer een goede training. 
Terug bij Sprintertje valt het op dat er veel mensen aankomen dik ingepakt en met ski´s. Er moet dus ergens een skigebied in de buurt zijn. Morgen maar eens kijken.
De volgende dag op zoek naar de sneeuw. Die vinden we al snel. Het is super druk met dagjesmensen. Veel kinderen met sleetjes maar geen ski´s. Dat is waarschijnlijk een ander gebied. Weer terug naar beneden en we kunnen doorsteken in een klein plaatsje, Candelario. Smalle straatjes, dat wel, dan een richting naar boven, bocht door en wat naar beneden. Daar staat een bord, geen doorgang boven de 2.50 m. De sprinter is bijna drie meter oei. Ja hoor ik heb het weer voor elkaar. Handig om dat bord bij de plek zelf te zetten en niet aan het begin van de weg. In de achteruit, rustig weer omhoog en naar beneden. Keren? Proberen maar. Er komt een steegje stijl omhoog en ik zo gek om dat te proberen. Sta bijna vast en moet even heel diep adem halen. Weer rustig geworden besluit ik toch om helemaal achteruit naar beneden te rijden. De paar auto’s die er aan komen duiken opzij en ik ben weer beneden. Toe aan een sterke bak koffie.
Na de koffie via een andere grotere weg richting het skigebied. Er staan borden dat je in ieder geval sneeuwkettingen bij je moet hebben. We rijden naar boven maar als er een sneeuwschuiver naar beneden komt toch maar omkeren. Eén avontuur op een dag is wel genoeg. Nu op zoek naar een mooi plekje om te overnachten maar daarover volgende keer meer.
lopen - koken - camper 
Wat een avonturen! Prachtig om te lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig daar waar jullie nu rijden en dat achteruitrijden komt me bekent voor.
Is ons ook al paar keer overkomen.
Inderdaad niets aan begin van de weg en dan terug 6.40 lang en 3 hoog phhhh.
Veel reis plezier nog !
LikeLike
Hoi Harry,
Herkenbaar dit verhaal. Wij reden een paar jaar geleden met de caravan ( 7,15 lang en 2.20 breed) in een Spaans stadje waar de straten steeds smaller werden. Aan het eind van die straat was een poortje van 2 meter breed. Stond keurig aangegeven overigens. Niet aan het begin van de straat natuurlijk maar wel bij de poort. Omkeren onmogelijk. De caravan losgemaakt en met de moover, die twee weken eerder was gemonteerd, een kleine zevenhonderd meter terug.
Groet uit een koud Zevenbergen
LikeGeliked door 1 persoon
Wat schrijf je toch leuk en wat een prachtige beelden heb je gemaakt. We hebben geboeid zitten kijken. Daarnaast is het ook heerlijk luisteren naar de mooie muziek die je bij de filmpjes hebt gezet. Kortom, we genieten er met volle teugen van 👏🏻👏🏻. En wij? 🚴🏻🚴🏻
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je kris. Goede fietstocht weer naar huis en dan de schaatsen uit het vet.
LikeLike
Ik heb weer genoten. Wat zijn er toch prachtige plekken op deze wereld.
LikeGeliked door 1 persoon