lekkerLopen-pelgrimwandelcoach-passies- lekkerLopenTV
Woensdag. Hoe is het mogelijk, we worden gewekt door een stralende zon. Het is vandaag een reisdag en het is toch prettiger rijden zonder die ruitenwissers die maar heen en weer gaan. We rijden van Fort William naar Portree op het eiland Sky. Er zijn twee wegen die naar Sky leiden. De een is korter en ga je met een pont en de ander is langer en kom je over een brug op Sky. Er is niets afgesproken maar iedereen neemt de langere weg. Dit is hoe kan het ook anders de mooiste route. Op een half uur rijden van Portree iets voor Spean Bridge ligt het Commando Memorial. Ik ben persoonlijk niet zo van de memorials, weer iets uit de tijd van 40-45 denk ik en rij dus door. Dat had ik niet moeten doen. Dit memorial is uiterst indrukwekkend voor iedereen die er wel gestopt is. Deze plaats is een commando oefencentrum en op deze plaats worden de gesneuvelden herdacht. Niet alleen van lang geleden maar in iedere geval tot 2013. In een kring zijn allemaal speciale gedenk tekens door nabestaanden neergelegd. Een baret, identificatieplaatjes, foto’s en veel andere dingen. Vooral voor Hennie een van onze medereizigers is het heel emotioneel. Hij is tussen 2007 en 2008 gestationeerd in Afghanistan. Hij zit tussen de Amerikanen, Canadezen, Nederlanders, Engelsen en nog veel meer nationaliteiten. Iedere dag sneuvelen er jonge mensen en met z’n allen brengen zij iedere dag weer de laatste eer tijdens een eredienst. Op deze plek in Schotland ziet hij namen van gesneuvelden waar hij in Afghanistan de laatste eer aangaf. Je kunt je voorstellen hoeveel emoties er dan loskomen. Het is goed dat er van deze memorials zijn, het zet je aan tot denken, zeker over de waanzin van oorlog en dat er door deze oorlogen iedere dag weer mensen sneuvelen of voor het leven invalide worden.
Wij nemen een alternatieve route over Fort Augustus. Dit ligt aan de monding van Loch Ness. Hier vaar je van het Caladonian Canal het Loch in. Niet zomaar even doorvaren, nee via vier sluizen. Het is prachtig om te zien hoe de pleziervaartuigen eigenaren/huurders daar druk mee zijn. Ik heb nog een blik geworpen op het meer, maar Nessy heb ik niet op de gevoelige plaat kunnen zetten.
Via een prachtige zeer rustige weg komen we uiteindelijk weer op de hoofdroute en langs het beroemde meest gefotografeerde kasteel van Schotland, het Eilean Donan Castle. Dit kasteel uit 1220 verdedigt al die jaren het erfgoed van de heren Machkenzies of Kingtail. Nu is het kasteel vaak het decor van films. Denk aan James Bond.
We rijden over de Skybrug het eiland Sky op. Meteen vallen de typische kleine witte huisjes op, hier woonden vroeger de crofters, kleine boertjes met heel veel kinderen in zo’n Madurodam huisje, allemaal prachtig gelegen. We naderen de hoofdstad van Sky, Portree. Nu moet je bij hoofdstad niet meteen denken aan Amsterdam, nee meer aan Lunteren of Spakenburg. Zo’n 2500 inwoners. Wij staan in het gelid aan de rand van een sportveld. Aan het begin van de avond worden we vermaakt door sportende jongeren, jeu de boules spelende zilveruitjes en door dartelende midges. Deze zeer kleine beestjes spelen niet alleen maar willen graag dat je meedoet. Ze dansen om je heen en dan is het spel dat ze je zoveel mogelijk prikjes geven. Wij, dus eigenlijk de tegenpartij smeert zoveel deet en anderen dingen op blote lichaamsdelen ter bescherming of zelfs met hele gordijnen om je heen om het spel toch in je voordeel te beëindigen. Wie er uiteindelijk de overwinning kan claimen is mij nog onduidelijk.
Dit alles speelt na het happy hour dat Hennie en Willem wederom georganiseerd hebben. Een keur aan Schotse specialiteiten komen langs en we laten ons het wijntje goed smaken.
Donderdag. Ik durf het bijna niet hardop te zeggen, het is nog steeds mooi weer. Het is half tien als er twee minibusjes het terrein oprijden. We gaan een rondrit maken langs de mooiste stukken van Sky. Het busje waar ik in zit wordt bestuurd door een Schotse reus. Hij vertelt trots over de geschiedenis van Sky en vooral over de Keltische taal. Deze mensen zijn niet blij met de uitslag van het referendum. Zij willen echt wel bij Europa blijven en zijn bang dat Londen de subsidies die de kleine boertjes hier nu krijgen niet meer gaan betalen en ook voor het behoud van hun Keltische taal zijn ze bang. Heel veel mensen, crofters genoemd hebben hier een stukje land dat zij met liefde bewerken, met een stuk of dertig koeien erop. Te klein om van te leven, maar door de subsidies en nog een baantje erbij kunnen zij het hoofd boven water houden. Maar genoeg over dit, wij genieten van de fenomenale uitzichten, rotspartijen, waterpartijen en rijden over weggetjes waar je beter niet met je camper kunt komen. Morgen breken we weer op en rijden dan 162 km naar Gairloch.
de volgende keer wordt onthuld of er nu wel of geen onderkleding onder de rok zit.
Wat is het daar prachtig! Wij hebben een prachtige serie die zich afspeelt op dit mooie Sky: tenthousand aekers of Sky een echte aanrader! Fijn dat het zonnetje zich eindelijk laat zien! Nog veel plezier van deze mooie reis!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verhaal, prachtige foto’s.
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtig Harry, dank voor de mooie foto’s en verslaglegging
LikeGeliked door 1 persoon
Oh wat is het daar prachtig zeker met het heerlijke weertje erbij. En die foto’s geweldig.
Dikke kus
LikeGeliked door 1 persoon
Geweldige mooie reis! Prachtige foto’s.
LikeGeliked door 1 persoon
wat een mooie verhalen en foto’s weer!
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk om de CCN Schotlandreis zo te kunnen volgen op afstand. De foto van de dames onder hun klamboe is er echt één voor in de Camperkriebel uiteraard nog meer want het ziet er allemaal prachtig uit. Geniet nog van de mooie reis.
Doe ieder de groeten van HeCo ook van CCN.
LikeGeliked door 1 persoon
Ga ik doen HeCo
LikeLike
wow ook mooie foto’s.. Wij komen er net vandaan! The old man of Storr… Kilt Rock… 🙂
LikeGeliked door 1 persoon