Zo wil je eigenlijk niet stoppen.

Gepost op 26 september 2015 door

13 reacties

In Baiona heb ik een kleine hotelkamer met een eigen douche. Dat is heerlijk. De lokatie is midden in het centrum. Dat lijkt dus prettig. Om een uur of elf ga ik nog even een glaasje wijn pakken en ik ben zeker niet de enige. Het is lekker weer en dat is duidelijk te merken. Super druk om deze tijd. Het leuke is hier dat je bij ieder drankje een tapasje krijgt. Een kleine geste maar wel een hele slimme. Om half een lig ik toch wel plat. Morgen heb ik besloten om maar 7 km te lopen naar Nigrán. Eigenlijk naar Vigo maar dat is 24 km en dat red ik echt niet met mijn voet. Ik mag dan wel om half een in bed liggen dat doet niet iedereen. Het is nog een herrie van jewelste buiten maar om drie uur is het toch wel stil. Nou had ik al zo’n honderd kliko’s buiten zien staan maar ik wist niet dat die om 4 uur in de morgen niet echt zachtzinnig geleegd werden. Je hebt op deze manier wel de tijd om een beetje na te denken. Ga ik nu stoppen of probeer ik het nog. Het wordt het laatste. Tape gekocht en mijn voet goed ingetapet. Omdat het maar 7 km is sta ik laat op en ga eerst nog even de stad in waar ik met mijn neus in de boter val. Op een plein is het een drukte van belang. Een soort markt met streekproducten en de kerk vol met mensen die om beurten twee beeldjes strelen. Nou streel ik persoonlijk liever mijn geliefde maar ieder zijn ding zal ik maar zeggen.

Soort doedelzakspeelster die voor de processie loopt
Soort doedelzakspeelster die voor de processie loopt

image

Buiten muzikanten en naar het schijnt een populaire tv presentatrice die veel mensen moet kussen, maar ze blijft glimlachen. Twee priesters met uitgestreken gezichten die lijkt het zo, ook niet in deze poppenkast geloven. Als de stoet zich in beweging zet zie ik toch veel huilende mensen meelopen. Helaas ben ik er niet achter gekomen waar deze processie voor diende.

De straatjes van Baiona hebben wel wat weg van Santiago de Compostela, veel smalle straatjes met pilaren en bijna net zoveel visrestaurants.

image

Ja en dan ga ik toch weer op weg voor de 7 km. Het wordt meer strompelen dan lopen. De tape helpt niet echt en door dat ik probeer mijn voet te ontlasten krijg ik ook last van de knie van mijn andere been. Dit is met al mijn wandelingen nog nooit gebeurd maar ik moet toch afhaken vooral omdat 4 oktober de groep die ik begeleid aankomt. Morgen eerst naar Vigo en dan de bus terug naar Porto. Daar heb ik vijf rustdagen met mijn geliefde en dan beginnen we 5 oktober vanuit Valenca weer te lopen maar Santiago de Compostela. Ik loop met nierpatienten en partners van. We zouden met 9 zijn maar helaas is de donor van een van de getransplanteerden die samen zouden lopen geblesseerd en kan dus niet mee. Echt heel jammer.

Vanaf nu tot 5 oktober las ik een media stilte in en hoop van het volgende deel weer verslag te doen.

Categorie: reisblog, te voet naar Santiago de Compostella, waarloopjijwarmvoorTags: , ,

13 Comments on “Zo wil je eigenlijk niet stoppen.”

  4. 26/9 Fiesta de la miel y las nueces.
    Jammer Harry, ik hoop dat je het goed kunt accepteren,
    en je je weer warm kunt lopen;-)

    Like

    Beantwoorden

  9. Dag Harry, ik hervat mijn camino 14/10 vanuit Tui richting SdC. Nu zie ik op jouw blog dat je de kustroute via A Guarda-Baiona hebt gelopen: staat deze uitgepijld, aangezien deze route niet in mijn John Brierly boekje voor komt (wel n groene lijn maar geen omschrijving) Voldoende herbergen?
    Hoe kom je in Redondela want die groene lijn stopt in Baiona!
    Ik vond t erg leuk je te volgen.
    Hartelijke groet,

    Like

    Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Vertaal
archief
%d bloggers liken dit: