Bornholm aflevering 2

De wind blaast door de spleten van mijn fietshelm. Op de Trotter fiets ik door het glooiende land. Veel landbouw hier, het heeft wel wat weg van Texel. De akkers staan vol met een prachtig geel gewas. Het lijkt wel een soort vlas maar ik ben er nog niet achter wat het precies is. We stoppen om er een foto van te maken maar door een slootje ervoor kunnen wij er moeilijk bijkomen. Er zijn ook geen mensen in de buurt om het te vragen, het is hier wat dat betreft een stuk stiller dan in ons drukke landje.

We zijn op weg naar een kerk. De mensen op Bornholm zijn overwegend protestants maar deze kerk heeft toch een duidelijke katholieke naam. Hij heet de church of St James oftewel de kerk van de apostel Jacobus of in het Spaans Santiago. Zou er hier vandaan ook een camino de Santiago lopen. In Sassnitz zag ik wel het bekende Santiago teken. We gaan het onderzoeken.

We fietsen een heuvel over en zien in de verte een paar witte huisjes met daar ergens in het midden een wit kerkje. Dat moet hem zijn. De kerk is ommuurd en afgesloten met rode hekjes. Achter het hek bevindt zich een keurig onderhouden kerkhof. Nergens een Santiago teken te bekennen.

Het hek gaat piepend open. We gaan naar binnen en lopen door het diepe grind naar de ingang van de kerk. De geesten in hun graven horen je in ieder geval aankomen. Het is geen middernacht bij volle maan dus we hebben niets te vrezen.

De kerkdeur is niet op slot. We gaan naar binnen. Dit is geen katholieke kerk. Het is duidelijk een protestantse. Geen franjes, goud en een kruisweg maar kaal en sober. Aan de borden met daarop de namen van de gewezen dominees is te zien dat het al heel lang geen katholieke kerk meer is. Het enige dat herinnert aan de apostel Jacobus is een afbeelding van een Jacobsschelp op een houten wandschildering.

Ik was eigenlijk wel nieuwsgierig naar wanneer de ommekeer is gekomen.

In de 10e en 11e eeuw werden steeds meer Deense leiders christen, vaak omdat dat politiek beter uitkwam. Ook huwelijken van Vikingen in Engeland en Normandië met christelijke vrouwen maakten dat de nieuwe religie in Denemarken meer en meer ingang vond. Onder koning Kanoet IV (bijgenaamd Knoet de heilige) was het land al grotendeels Rooms.

Het langst hield het heidendom op het Deense eiland Bornholm stand maar op een gegeven moment konden zij er ook niet meer onderuit. Eind twaalfde eeuw werd de Jacobskerk gebouwd en bleef Rooms tot Denemarken Luthers werd.

De Roomse macht duurde voort tot het jaar 1536, waarna het Roomse rijk in Denemarken zo’n knak kreeg dat het tot 1953 duurde voordat er weer een Roomse bisschop kwam.

Wat ik ook weet is dat er er gigantisch veel mensen vermoord zijn alleen omdat ze niet tot het “juiste” geloof behoorden.