lopen - koken - camper
lekkerLopen-pelgrimwandelcoach-passies- lekkerLopenTV
Ik val stil
Na een hele gezellige avond bij onze kennissen in Brezno gaan we de volgende morgen op weg naar Krakau oftewel Kraków. Het is weer eens een prachtige route langs een groot stuwmeer. Dit gebied is in alle jaargetijde heel aantrekkelijk. Hier is een groot wintersportgebied dat behoorlijk aan het moderniseren is.
Het laatste stukje rijden we eindelijk weer eens over een soort snelweg. Zo heet dat dan alleen is het zo druk dat je”snel” beter weg kan laten. Langs de weg, eigenlijk al bij Krakau zitten alle grote ketens, de Mac, KFC en niet te vergeten grote Lidl’s. Die zitten echt in ieder land waar ik vanaf december ben door gekomen. IJzersterk logo, je ziet het al uit de verte. De camping waar we gaan staan ligt op een strategische plaats 5 km voor het centrum. Het is echt zo’n uit de communistische tijd overgebleven camping met van die houten huisjes waar gezinnen dan een weekje in mochten, maar alles werkt nog. Vijf minuten lopen en dan kun je op tram nummer 8 stappen die je keurig midden in het oude centrum aflevert.
Het is een prettige stad om te lopen, niet al te groot en de meeste dingen die je moet zien liggen dicht bij elkaar. Het grootste middeleeuwse plein van Europa heet Rynek Glówny en dat is hier. Echt een gigantisch plein met rondom terrassen en in het midden de oude lakenhal waar je toeristische winkeltjes in kunt vinden. Onder het plein een museum Rynek underground. In 2010 lag het plein open voor archeologische opgravingen. Toen ze alles hadden uitgezocht en beschreven hadden kwam er weer een laag op en nu kun je dus onder de grond de historie van deze stad beleven.
De Maria basiliek met zijn twee ongelijke torens. Vanuit de hoogste toren blaast nog altijd elk uur een trompetter een deuntje, de Hejnał. Deze traditie dateert uit de middeleeuwen en er zit een legende aan vast. De wachter die s ’nachts dienst had in de toren sloeg alarm toen het Tataarse leger ooit Krakau wilde innemen. Toen die op zijn trompet blies kreeg hij een pijl door zijn keel, van verder blazen kwam niet veel meer natuurlijk. Tot op de dag van vandaag hoor je door het hele centrum elk uur de melodie, die nog altijd net zo abrupt stopt.
Overal door de stad spelen en zingen musici prachtige klassieke stukken en dat smaakt naar meer. Wij gaan s ’avonds naar een concert in een kerk. Orgelmuziek en een kamerensemble. Wel een kort concertje. Na een uur stonden we weer buiten. Ik heb het niet meer zo op grote steden maar deze stad was voor mij zeer verrassend en zeker aan te raden voor een bezoek.
Na deze stad staat er iets heel anders op het programma. We brengen een bezoek aan het vernietigingskamp van Oświęcim beter bekent als Auschwitz en Birkenau. De camping is op een groot terrein van een Centrum voor dialoog en gebed. Hier komen iedere dag bussen met scholieren uit heel Europa. Deze keer opvallend veel uit de Scandinavische landen. Eerst wat eten in het hotel, een inleiding en dan gaan ze naar het museum. Iedere school zou dat moeten doen.
De camping is op loopafstand van het museum. Wij hadden gekozen voor een rondleiding met een gids. Dat was een hele goede keus. Onze gids was een Poolse vrouw die op een hele rustige en duidelijke manier Duits sprak. Heel persoonlijk en het leek wel of het haar iedere keer weer aangreep. Niet alleen Joden werden hier vermoord maar ook grote groepen niet Joodse Polen, Roma’s en Sinti en heel veel Russen. Er werden een miljoen Russen en twee miljoen negenhonderd duizend, 2.900.000 Polen gedood. Niet allemaal in dit kamp maar het totaal. Oost-Europa was voor Hitler heel belangrijk en moest open worden, dat wil zeggen gezuiverd van alle voor hem fouten elementen. Ik heb al heel wat beelden gezien en verhalen gelezen maar als ik zelf zo hier loop, lopen de rillingen over mijn rug en ik val stil. Achter de camping loopt een spoorlijn en als ik een goederentrein hoor langs denderen denk ik niet aan de goederen die erin zitten. Ik denk aan al die onschuldigen mensen die niet wisten wat ze te wachten stond en waarvan er al velen onderweg waren gestorven. Ik heb moeite om mijn verhaal een eind te geven. Ik stop ermee. Tot later.
Campings:
1 Krakowianka, 30-427, Żywiecka Boczna 2, Kraków, Polen
lopen - koken - camper 
Bedankt voor dit mooie verslag
LikeGeliked door 1 persoon
Gebied waar ik enkel nare dingen van las.
LikeLike
Het gebied is verder goed. Verder is het goed dat men kan aanschouwen wat er gebeurd is en helaas nog altijd gebeurd
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben stil met jullie.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je Hen
LikeLike
Mooi har, veel over gelezen maar als je daar zelf ter plaatse bent zal het gevoel heel sterk zijn. 😘
LikeLike
Indrukwekkend Harry daar wordt je stil van.
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker Kleis
LikeLike
Het voelt zo gek, dat zo’n mooie, levendige stad, zo dichtbij zijn verschrikkingen kent. Ik vind het knap dat je dat elkaar niet laat besmetten. Zo kan ik als lezer genieten van het eerste deel van je blog.
Het tweede deel wil ik nog graag zelf eens meemaken. Die rillingen, hoor ik ook van anderen die er zijn geweest. Helaas is het reisje met school niet doorgegaan omdat een paar zo vlak voor je eindexamen dachten dat ze getraumatiseerd zouden raken. Maar misschien is het ook maar beter om het op latere leeftijd te bezoeken, komt het meer binnen.
Bedankt voor het linken van je bericht bij mijn post!
LikeGeliked door 1 persoon