Toch nog even een stukje. Dit is waarschijnlijk waarom ik Spanje zo lekker vind. Ik ben beland in een zoals dat heet Spaanse cafetaria. Gewoon een restaurant. Het is negen uur in de avond en men gaat eten. Hier geen toeristen maar de wat oudere locals. Het is boordevol. De obers lopen niet gewoon maar lopen in een soort draf. De tafel naast mij wordt bezet gehouden door twee dames. Er staat niets op hun tafel, wel over de leuning ieder een bontjas. Onder tussen komen er steeds mensen binnen die graag een tafel willen. Helaas vol.

De obers blijven rennen en de twee dames blijven stoïcijns zitten. Een uur gaat voorbij en er wordt zelfs niet gevraagd of ze nog iets willen gebruiken. Verder is het net als bij ons, er wordt veel met de telefoon gedaan.

Ja, na anderhalf uur gaan de dames die trouwens geen woord wisselde met elkaar aanstalten maken om weg te gaan. Bontjassen aan en als vorstinnen schrijden ze weg. Heerlijk.