lopen - koken - camper
lekkerLopen-pelgrimwandelcoach-passies- lekkerLopenTV
Roadtrip to Scotland part six
Het is inmiddels donderdag en we vertrekken naar Blair Atoll maar natuurlijk niet rechtstreeks. Eerst gaan we langs het Loch Ness informatie centrum. Hier kun je alles te weten komen over de geschiedenis van Nessie, het monster van het Loch. Maar het is te druk en ik denk we gaan wel even bij het kasteel kijken en zo ook het meer. Dat is weer een te optimistische gedachte. Aangekomen bij het kasteel staan er al zo’n honderd auto’s en tachtig bussen. Er staan bussen geparkeerd op auto plaatsen. Ze nemen zeker vier plaatsen in beslag. Ja, er gaat een bus weg en ik snel op die plaats natuurlijk, nee dus, er komt een driftig mannetje met een fel gekleurd hemd aan en gebaart dat wij daar echt niet kunnen staan. Er komt zo weer een bus aan en een klein rekensommetje leert dat dat natuurlijk veel meer opbrengt dan twee Dutchmen. Nu ben ik toch al een beetje allergisch voor grote menigten, dan blijft Nessie voor mij toch nog maar een mysterie en ik rij door. We rijden wel langs Loch Ness, het is een mistige dag en Nessie blijft onderwater.
Aan de monding van het Loch bekijken we wel even de kleinste vuurtoren van de United Kingdom. We gaan toch nog langs bij het memorial waar ik al over geschreven heb. Het maakt op mij ook een diepe indruk, zeker na het persoonlijke verhaal van onze reisgenoot Hennie. Dan arriveren we op een prachtige kasteel camping en wel bij Blair Castle. De oudste delen van het kasteel stammen nog uit de 13e eeuw. Het is te bezichtigen en 30 ruimtes zijn toegankelijk. Je waant je hier in oude tijden en ziet helemaal voor je hoe het in die tijd geweest moet zijn. Ik zou goed in die oude tijd kunnen leven want de bedden zijn kort en de deurposten laag. Met mijn een meter zeventig pas ik beter in die tijd dan in het huidige. Om het kasteel heen liggen prachtige tuinen. Hele oude en vooral ook grote bomen. De langste boom is daar ruim zestig meter en ook mijn lievelingsboom de saquoia boom is er groots aanwezig.
In de middag hebben Henny en Willem een heuse high tea georganiseerd in het kasteel restaurant. Een etagère met daarop de heerlijkste zoete en hartige hapjes.
Kwart voor negen, ik schrik wakker en zie dat het al licht is. Als ik met nog slaperige ogen naar buiten kijk zie ik dat er al mede camperaars verdwenen zijn en de rest aanstalten maakt. Moet ik opschieten? Nee, rust. Eerst op mijn gemak ontbijten, douchen dan nog een kopje koffie en om kwart over tien doen wij weer eens als laatste de deur dicht. Thuis komt steeds dichter bij maar eerst gaan we nog richting Edinburgh. Maar nu ook weer niet rechtstreeks. In het kasteel hebben we geleerd over de slag bij Killiecrankie. Met zo’n naam win je zo’n slag natuurlijk nooit. Killen en ziek zijn. Maar het had te maken met Willem van Oranje, een heel lang verhaal daar sta ik dus even niet bij stil, maar het was een grote overwinning van de Schotten op de Engelsen en het wordt nog ieder jaar uitvoerig herdacht. We rijden over een heel smal weggetje door naar wat een van de mooiste uitzichtpunten van Schotland moet zijn, Queen’s view. Het is inderdaad van een schitterende schoonheid.
De rest komt later, want met dit drukke programma en afterborrel schiet het schrijven er een beetje bij in.
lopen - koken - camper 
Snap het volkomen broer, dat schrijven komt later wel. Nu dat je er toch bent moet je zoveel mogelijk zien . En……… Die borrel kan je echt niet missen😂
Liefs
LikeLike