Roadtrip to Scotland finisch

We zijn op weg naar Musselburgh. Dit is een dorpje bij Edinburgh.

d1

Na de Queen’s View rijden wij over zeer smalle bochtige weggetjes. Het wordt wat eentonig maar ook dit weer is echt genieten. Echt helemaal op je gemak met een slakkengangetje over deze bijna uitgestorven wegen. Wij rijden via Stirling, ook wel het hart van Schotland genoemd. Het is een super oud maar sympathiek plaatsje met een rijke historie. Boven op een berg ligt het oude Stirling Castle. Kort na de geboorte van Maria Stuart werd zij naar dit kasteel gebracht en toen ze negen maanden oud was tot koningin gekroond. Zal een lekkere huilpartij gegeven hebben denk ik.

Waar we ook willen kijken is bij Falkirk. Hier is iets unieks in de wereld. In de plaats van de gebruikelijke sluizen is hier het Falkirk wheel. Dit bestaat uit een hoog gelegen kanaaltje en een laag gelegen kanaal. Boven ligt er een boot in en ook beneden. Dan gaat er een groot wiel draaien en de onderste boot gaat naar boven en de bovenste naar beneden. Een indrukwekkend gezicht is dat.

d11

En dan zijn er sinds vorig jaar twee gigantische paardenkoppen. In het kader van het architectuur jaar in Edinburgh zijn deze paardenkoppen van metaal neergezet. Het leuke is dat het kanaal van het Falkirk Wheel hier ook op uitkomt.

d10

Zo rijden we toch nog heel wat af en dan merk ik plotseling dat mijn waarschuwingslampje van de dieseltank al een tijd brandt. Na het bezoek aan de paarden rijden we over een snelweg en er komt maar geen benzinestation. Dat rijdt niet erg prettig en we besluiten de weg af te gaan en te kijken of er in een dorpje brandstof te scoren is. Het eerste benzinestation is gesloten. We stoppen even bij een ingang/uitgang wat een kazerne blijkt te zijn. 50 meter vanaf de weg is een slagboom en we zien wat militairen staan die wel wat onrustig beginnen te bewegen. Ik draai de inrit op om even te vragen of er iemand is die een tankstation weet. Direct staan er acht groene baretten, commando’s dus om ons heen met het wapen in de aanslag. Oei. Er kan natuurlijk een behoorlijke bom in Sprintertje zitten. Raam open en met mijn natuurlijk keiharde blik vraag ik naar een benzinestation. In plat Schots krijgen we een uitleg en we worden vriendelijk met een lach op hun gezicht uitgezwaaid.

Het is zondag en nog steeds prachtig weer. Van de camping een uurtje met de bus naar Edinburgh. De stad is gezellig druk. In Nederland heb je in diverse plaatsen een dweilfestival, hier is er net zoiets maar dan met doedelzakken. Zes uur achter elkaar doedelmuziek. De ene band na de andere. Persoonlijk ligt de dweilmuziek mij toch beter. In de stad zijn zoveel dingen te zien, natuurlijk weer het gebruikelijke kasteel op het hoogste punt, prachtige oude gebouwen en leuke winkeltjes. Zo is er in een oude kerk nu een soort markt, heel sfeervol en met prachtige muurschilderingen. Weer terug in Sprintertje ben ik blij de schoenen uit te kunnen doen.

d3

Maandag gaan we met de hele groep op excursie. Eerst een uurtje met de bus naar de stad en daar stappen we over op een speciale bus die ons naar de voet van de bekende Forth Road Bridge brengt. Het is een half uur in deze toch wel Spartaanse bus. Waarschijnlijk zijn de veren verwijderd want het bonkt en dendert van jewelste. Bij de brug stappen we over op een boot die ons naar een eiland brengt.

d2

Onderweg zien we een heleboel zeehondjes en dat is altijd leuk. Er zijn twee mogelijkheden, je kunt op het eilandje afstappen, daar blijf je dan anderhalf uur en ga je met de volgende boot weer terug. Je kunt ook direct weer mee terug varen. Wij met nog een aantal kiezen daarvoor en dat is achteraf geen slechte keus geweest. Weer terug met de hobbelbus naar de binnenstad. Met z’n zessen komen we daar terecht in een prachtige, pub/grand café. Dit werd geopend in 1863. Je stapt zo een andere tijd binnen.  Kom je ooit in Edinburgh dan kan ik je dit zeker aanraden. Prachtig gebouw, lekker eten en uitermate vriendelijke bediening. De naam is Café Royal en je kunt het vinden aan de West Register Street.

Morgen hebben we een slot happy hour maar als we nu terug komen op de camping vormen zich spontaan twee groepjes die met elkaar lekkere dingetjes eten en wat drinken. Het is nog lang onrustig op de camping.

 

Het is dinsdag en we gaan de weg op om naar onze laatste campingplaats te rijden. Deze ligt direct aan de Noordzee in Craster. Je kunt er langs de kust naartoe maar wij kiezen de binnenlandroute. Wat een mooie afsluiter van deze reis is dat. Weer kleine smalle weggetjes met hoogtes van 17% die ik in mijn tweede versnelling moet nemen. Dorpjes bestaande uit twee huizen, brievenbus en de bekende rode telefooncel. Om Schotland toch maar even voorgoed op je netvlies te branden hebben ze als afsluiter prachtige vergezichten met duizend verschillende kleuren bedacht. Nou dat is goed gelukt. Als j er toch voorbij komt kun je Holy Island natturlijk niet voorbij rijden. Het is een schiereiland dat je alleen bij eb kunt bereiken. Je moet dus zorgen dat je er voor de vloed begint weer af bent anders ben je genoodzaakt te wachten tot de volgende eb. Maar het is wel de moeite waard en het kasteel en kerk liggen prachtig.

d8

En dan is daar het laatste happy Hour van deze reis. De begeleiders Henny en Willem worden bedankt en iedereen krijgt nu al een groepsfoto, geprint door Boukje die een heuse fotoprinter bij zich heeft. Morgen nog een paar km naar NewCastle, een boottochtje en het is helaas weer voorbij. In mijn eerste blog van deze serie vroeg ik mij af of zo’n groepsreis wel iets voor mij zou zijn. Op deze manier zeer zeker wel. Je hebt alle vrijheid te doen of te laten wat je wil. Je kunt samen iets doen maar doe je dat niet ook goed. Ik zal het nu goed schrijven, deze CCN reis is voor ons een succes.

d9

d5

4 Comments on “Roadtrip to Scotland finisch

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: