Doe-het-zelf

Iedere dag ontvang ik een tip om over te schrijven vandaag: Beschrijf het meest ambitieuze doe-het-zelfproject waar je ooit aan bent begonnen.

Nu ben ik van huis uit geen doe- het- zelver. Ik kan mij niet herinneren dat mijn vader ooit een hamer of verfkwast in zijn hand had. We woonden altijd in een bedrijfswoning en een maal per jaar gaf mijn vader door wat er aan onderhoud gedaan moest worden. Daar kwam dan altijd iemand voor. Maar goed ik ging trouwen en we kochten een woonboot. Goed onderhouden er hoefde niets aan gedaan te worden. Na twee jaar vertrokken we van Haarlem naar Ede. We gingen boven de zaak wonen en warempel ik ging schilderen en een toen voor die tijd, 1974, ruw gestucte wand maken. Dat was helemaal in, beetje bistro stijl. Biezen matten op de vloer. Lekker makkelijk, al het stof ging er zo doorheen.

Op een keer gingen we bij schoonmama op bezoek in Haarlem en bleven daar ook slapen. Harry kun jij misschien een kastje ophangen in de keuken? Moet geen probleem zijn, doe ik even. Pluggen, schroeven en waterpas bij de hand. Lekker wandje, de boor ging er doorheen of het een pakje boter was. Iets te diep geboord maar de pluggen gingen er makkelijk in en die zetten natuurlijk uit als je de schroef erin draait. Dit voor mijn toch wel ambitieuse project liep voorspoedig. Binnen een uurtje hing het kastje keurig waterpas en schoonmama helemaal in de wolken. Ze ging hem direct inruimen. Het was een kastje met twee planken erin dus drie verdiepingen. Allemaal mooi servies en wat glazen en zelfs nog wat ruimte over. Ik was best wel een beetje trots. Na een gezellige avond lagen we al vroeg boven in bed.

Ik was in diepe slaap toen ik een oorverdovend lawaai hoorde. Het leek wel of het hele huis instortte. Bed uit en naar beneden. Op de grond van de keuken lag het mooie kastje. Het deurtje lag ernaast en de grond was bezaaid met prachtige gebloemde scherven. Dat waren de resten van het eens zo mooie Franse servies. Mijn trots maakte plaats voor schaamte. Mijn schoonmama was in alle staten. Mijn opmerking, scherven brengen geluk viel ook niet in goede aarde. Het voordeel van dit alles is dat ik nooit meer gevraagd werd om iets van een klusje in haar huis te doen.

Ik hou mij toch maar liever bij het koken en bakken.