Op de valreep

Het is niet te geloven maar het is toch echt waar, ik ben weer in Nederland. bewust zeg ik Nederland en niet thuis want Sprintertje voelt ook echt als thuis. Nu zit ik aan tafel videobeelden te editen tot een beeldend verhaal. Deze keer over Toledo en Cuenca.

Toledo

Deze stad staat al jaren op het verlanglijstje maar er komt nooit iets van. Zomers zijn we er niet en in de winter is het er meestal te koud. dit jaar waren de vooruitzichten goed en was het ook daar prachtig weer. Maar waarom Toledo? Ik was een paar dagen in Salamanca en stond daar op het Plaza Mayor. Om mij heen kijkend komt er een Spanjaard naast mij staan en kijkt mee. Ik zeg tegen hem, wat een prachtig Plaza Mayor is dit. Ja dat is het zeker maar niet de mooiste dan moet je echt in Toledo zijn. Nog mooier dan deze? Ja, echt mooier. Dat moet ik dan toch eens gaan bekijken.

We vinden een plek op een parkeerterrein met uitzicht op de oude stad met als blikvanger het Alcázar. Dit hele historische centrum staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. De achterste rij van de parkeerplaats staat vol met campers. We zijn duidelijk niet de enige Toledo bezoekers maar opvallend, er staan geen Nederlandse campers tussen, eigenlijk 90% Spanjaarden.

Het is zondag, mooi weer en de toeristen komen met drommen de trein die vanuit Madrid komt uit. Rijen taxi’s staan klaar om ze naar het hoog gelegen centrum te rijden. Wij gaan lopen. Het is inderdaad behoorlijk hoog. Nu schijnen er ook roltrappen te zijn maar niet aan onze kant. Via een oude brug over de rivier de Taag lopen we deze stad binnen.

Er zijn hier zoveel historische hoogtepunten dat we er zeker twee dagen voor uittrekken. Om er een paar te noemen:

• Kathedraal van Toledo
• Alcázar
• Monasterio San Juan de los Reyes
• Musea del Greco
• De synagoge del Transito
• De kerk de Santo Tomé
• Nog een synagoge de Santander Maria la Blanca
• Museum de Santa Cruz
• Uitzichtpunt del Valle
• Mezquita del Cristo de la Luz

Dit zijn er tien maar er is nog veel meer te zien. Een goede conditie is best wel belangrijk als je dit alles wil bekijken.

We lopen door de smalle straatjes en vlak bij het Plaza Mayor, als mijn lief plotseling een harde kreet uit en met haar arm naar achteren mept. Een vrouw probeert haar rugzak te openen. Ze heeft een wijde pet in haar hand en schreeuwt dat haar pet tegen de ritssluiting aankwam. Waarschijnlijk was de bedoeling een greep in de tas doen en de buit in die grote pet stoppen en zo snel mogelijk verdwijnen. Er hoorde ook nog een man bij. Die loopt iets vooruit en gaat dan naar boven kijken, veel mensen kijken dan ook die kant op en de vrouw doet dan haar werk. Deze keer door oplettendheid en snelle reactie van mijn lief, niet gelukt.

We zijn inmiddels bij het plaza Mayor aangekomen. Het is helemaal niets. Niet te vergelijken met Salamanca. Wat bedoelde die Spanjaard dan? De verkeerde stad. Ik ben er achter gekomen dat hij Ocana bedoelde, dat ligt in de provincie Toledo. Geen mooi Plaza Mayor hier, maar wel een prachtige stad met z’n velen smalle steegjes en monumenten. Volgende keer in Ocana kijken. In de video meer van Toledo. Nu gaan we nog naar weer een andere stad.

Cuenca

Ook Cuenca staat op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Het is ook alweer een hele oude stad. De dikke muren in de binnenstad werden aangelegd door de Moren. Zij bouwden er in de 8e eeuw een kasteel, een Kunka waarschijnlijk komt daar de naam Cuenca vandaan. Als je de stad binnenrijdt begin je laag en rij je langzaam naar boven naar de oude stad. Wij rijden helemaal naar boven en vinden daar een overnachtingsplaats. Weer op een parkeerterrein maar wel met een prachtig uitzicht. We staan net als er met veel lawaai een treintje aankomt. Je kent ze vast wel. Het begint met een soort locomotiefje en daarachter twee rijtuigen met van de smalle bankjes. Hiermee kan je dan een rondrit door de stad maken. Nog nooit gedaan maar een keer moet de eerste keer zijn. Hij stopt voor Sprintertje en ik vraag aan de machinist wanneer hij weer vertrekt en hoe lang het duurt voor je weer terug bent. Vijf minuten en na 40 minuten weer terug. We besluiten om het te doen, dan zie je tenminste alles en we hoeven die steile delen niet te lopen.

Voor we instappen krijgen we ieder nog twee oordopjes met een kabeltje eraan. Dan kun je onderweg horen waar je allemaal voorbij rijdt. Mijn eigen gehoorversterker eruit en de dopjes erin. Inpluggen en luisteren naar een Engels sprekende stem. Er komt zo’n krakend geluid uit die dopjes dat ik echt niet versta wat er allemaal gezegd wordt. De machinist start zijn geruisloze locomotief en we rijden langzaam weg. Die Locomotief is het enige dat stil is. We denderen over de oude wegen, allemaal ongelijke kinderkoppies. Nee hé wat een herrie en trilling. We nemen de zelfde weg als wij zelf al langs waren gereden. De oordopjes heb ik inmiddels uit mijn oren getrokken en de rest laat ik maar op mij af komen. We blijven toch echte Hollanders want waarom stap ik niet gewoon uit en is die 6 euro dat het kostte gewoon jammer. Na 40 minuten zijn we gelukkig weer terug. Dit never nooit meer.

Na even de ogen rust gegeven te hebben gaan we er lopend op uit. De straatjes door achter de hoofdstraat en komen zo ook bij de hangende huizen waar Cuenca zo bekend door is. Ook deze stad is zeker een bezoek waard en later de kronkelweg door de bergen prachtig om te rijden. Ook van deze stad zie je meer in de video.

Dit was het laatste blog met als onderwerp “overwinteren” De volgende zal zich weer in Nederland afspelen. Tot dan.