Het verhaal van de knie

Achttien januari was het laatste blog dat ik plaatste. Waarom? Gewoon geen zin. Dat overkomt mij weleens. Nu kwam dit voornamelijk door de pijn in mijn knie. Door te weinig lopen behoorlijk chagrijnig worden. Lopen zit in mijn systeem. Naar de fysiotherapeut, oefeningen doen maar dat helpt niet echt. Dan maar naar de orthopeed.

Een Nederlandse man dat is taaltechnisch wel makkelijk. Waarschijnlijk had hij direct al door wat er mankeerde maar hij wilde toch een MRI laten maken. Ik zelf dacht aan wat gruis in mijn knie en dat kon er met een kijkoperatie wel uitgehaald worden. Probleem opgelost toch? Niet zo moeilijk.

Gisteren was het zover. Afspraak om kwart over vier. Natuurlijk als echte Nederlander ruim van te voren aanwezig. Wachten, wachten tot ik om vijf voor vijf uit de wachtkamer geplukt word en meegenomen naar de MRI ruimte. In een soort kast staat een krukje en er liggen een soort plastic jurken en nylon voetjes. Kleed u maar uit, alleen de onderbroek aanhouden en dan zo’n jurkje aantrekken en die voetjes aan de voeten. Over een minuut bent u aan de beurt. De deur scharniert dicht, een gewone deur zou niet passen. Het zou kunnen dat dit een test is om te kijken of je claustrofobisch bent. Het is nl zo’n klein hokje en die ene minuut werden er weer tien. Daar zit ik dan in mijn jurkje op een krukje. De deur wordt open gedaan en ik mag mee naar de MRI tunnel. Mijn been wordt vastgesnoerd ik krijg oordopjes en langzaam schuif ik de tunnel in. Wat een herrie is dat maar toch val ik bijna in slaap. Dertig minuten later schuif ik er weer uit en mag ik de kast weer in. Bukkend bij het strikken van mijn veters bonk ik met mijn kont tegen de deur. Aangekleed kom ik uit de kast.

U kunt een afspraak bij de receptie maken voor een consult bij de orthopeed. Vale, gracias.

Bij de receptie wordt een telefoontje gepleegd en wat denk je, ik kan direct terecht bij de orthopeed. Het is inmiddels zes uur en hij is gelukkig nog aanwezig. Dan komt zijn uitspraak. Het is geen gruis maar aan twee kanten artrose. Ouderdom. Niets aan te doen. Draaglijk houden met ontstekingsremmers of een injectie met corticosteroïden.

Wat te doen? Blijven bewegen en gewoon lopen, kijken wat ik aan kan, het wordt er niet beter maar ook niet slechter van. In het uiterste geval een halve of hele kunstknie. Dank u wel. Het is net wat de rijdende rechter altijd zegt: Dit is mijn uitspraak en hier zult u het mee moeten doen.

Het voordeel voor mij is dat ik niet hier geopereerd hoef te worden en dus weer lekker wat verder trekken. 10 februari gaan we dat doen. Op dit moment trekken we er nog veel op uit met de auto die we voor een maand gehuurd hebben. Het achterland is hier prachtig en de amandelbloesem staat in bloei.

27 Comments on “Het verhaal van de knie

  1. Correct beschreven, die MRI-behandeling.
    Tja, hoe we er ook proberen tegen te verzetten, het ouder worden met de bijhorende kwaaltjes houden we niet tegen. Hopelijk word je toch een beetje ontlast van je klachten, zodat we weer op pad kunnen…

    Geliked door 1 persoon

  2. Tjonge Harry, dat is een flinke tegenvaller.
    Gelukkig dat jullie met de auto kunnen toeren en genieten.
    De amandelbloesem is prachtig!
    Groet, els

    Like

  3. Harry, dit zijn toch slechte berichten had ook op beter bericht gehoopt. Helaas gaat de leeftijd voor iedereen een rol spelen vroeg of laat gaat het gebeuren, maar wie weet wat er toch nog mogelijk is. Nu even tijd om na te denken en straks lekker verder trekken en kijken wat je nog wel kan. Eerst maar genieten van het mooie warme Spanje. Sterkte en geniet samen.

    Like

  4. Ik denk in plaatjes en zit me rot te lachen om de beschrijving van de kast .Heerlijk, maar hoe vervelend als je knieën ouder worden als je zo graag wandeld. Gewoon blijven doen wat je nog kan doen, ik blijf graag meegenieten van de verhalen. Ook als het rondrijden met het sprintertje of de auto is.

    Geliked door 1 persoon

  5. Slecht nieuws voor een wandeljunk Harry.
    Gelukkig is er behandeling mogelijk in de vorm van pijnbestrijding of een nieuwe knie.
    Geen pretje lijkt me om naar uit te kijken maar er is perspectief.
    Je zult vele scenario’s doornemen tijdens jullie verblijf daar. Wens je wijsheid en geniet van.de streek.

    Geliked door 1 persoon

  6. Ai dat klinkt vervelend Harry, zeker voor zo’n loopfanaat. Een apk voor een oud brikkie zullen we maar zeggen. Door de pijn heenlopen is niet fijn maar wel belangrijk. Hoop dat er daar bovenuit genoeg overblijft om van te genieten. En trek ze weer zo meteen.

    Geliked door 1 persoon

    • Dat is shit Harrie. Een alternatief voor chemische ontstekingsremmers, slecht voor je maag is curcumine.

      Like

  7. En dan zo tussen neus en lippen door ook nog even “uit de kast gekomen”. 😉
    Balen natuurlijk want slijtage is onomkeerbaar. , zal dus ooit op een kunstknie uitdraaien ook niet leuk maar alles beter dan in een rolstoel terecht komen.
    Ik mis wél de foto van jou in je jurk, Die houden we te goed hé!

    Like

  8. Je verhaal klinkt heel bekend. Alleen ken ik het resultaat van mijn MRI-scan nog niet. Het is in medisch Latijn geschreven en ik zag sindsdien geen arts om te vertalen. Ik gok ook op sleet. Kortere afstanden lukken gelukkig wel nog. Groetjes.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: