lekkerLopen-pelgrimwandelcoach-passies- lekkerLopenTV
Vandaag maak ik een speciale wandeling. Ik wandel als buddy met Toos. Toos haar gezichtsvermogen is zo slecht dat zo’n wandeling alleen maken geen optie is. Ik haal haar thuis in Bussum op en we rijden met Sprintertje naar het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten waar onze wandeling begint. Het is een wandeling in het kader van “zo mooi is Nederland”.
Het heeft de laatste tijd behoorlijk geregend en dat is te merken. Sommige stukken is het prettig soppen door de modder. Het deert ons niet en we lopen corona proof. We kunnen elkaar geen arm geven maar met tussen ons in een rood/witte nordic stok is het ook goed te doen.
Als je voor het eerst met iemand loopt is het altijd even aftasten, je kent elkaar niet. Al snel komen we er achter dat we allebei Camino gek zijn. Toos heeft al diversen etappes gelopen in Spanje en ook hier in Nederland van het pelgrimspad. Ik ben al sinds 2010 redelijk verslaafd aan het camino gevoel.
We hebben tijdens het wandelen fijne gesprekken en een ding wil ik graag delen. Toos vertelde: omdat ik niet zie, ben ik ook niet beïnvloed hoe mensen eruit zien. Dik, dun, licht, donker, mooi of lelijk, ik zie het niet en dat is best een voordeel.
Het was een fijne en bijzondere wandeling. De volgende “ zo mooi is Nederland” speelt zich af in Twente. Tot dan.
Heel mooi dat je wandelmaatje óók voordelen ziet in haar “handicap”, toch denk ik dat ook zij wel verschil zal ervaren in hoe mensen op haar overkomen, maar aan andere criteria gemeten.
Evengoed lijkt het toch heel moeilijk om bij het wandelen te moeten vertrouwen op anderen, heel knap wanneer je dat kunt.
LikeGeliked door 1 persoon