De uitsmijter

Ieder jaar als ik een tijdje weg ben dan krijg ik opeens ergens enorme trek in. Toen ik 10 maanden onderweg was kon ik smachten naar een lekkere krentenbol. die was natuurlijk in het buitenland niet te krijgen.

Nu ben ik pas drie weken onderweg en kreeg ik weer zo’n aanval van ergens trek in hebben. Ik ben gewoon in Nederland dus het meeste waar je trek in krijgt moet hier wel verkrijgbaar zijn.

Uitsmijter

Dat moet niet moeilijk zijn dacht ik. Gewoon een paar boterhammen met daarop ham, kaas en spiegeleieren.

Dat valt dus tegen. Bij de eerste trendy tent keken ze mij aan of ik uit een andere wereld kwam. Uitsmijter? Nee meneer wij hebben wel rijkelijk belegde broodjes met rucola, pesto en heerlijke geitenkaas.

Nou nee, doe dan maar gewoon een kopje koffie.

Espresso, cappuccino of een latte?

Nou nee, gewoon een kopje koffie. De serveerster of is daar ook een ander woord voor, tikte wat in op haar smartphone en een paar minuten later werd de koffie met een koekje erbij door een andere serveerster gebracht. Geen uitsmijter.

De volgende dag, nog maar eens proberen nu in een andere plaats. Heeft u een uitsmijter voor mij?

Nee wel een Italiaanse bol met b.v. zalm, vindt iedereen heerlijk.

Ik eigenlijk ook wel maar ik had mijn zin toch echt op een uitsmijter gezet. Zo ging het 4 dagen door, telkens geen uitsmijter. Is toch zo gemaakt. De vijfde dag ben ik eerst naar binnen gegaan om het te vragen en warempel deze al wat oudere zaak had een uitsmijter op het menu staan.

Hij smaakte zoals een uitsmijter moet smaken, voor mij heerlijk.

Op wereldreis door Nederland maak ik ook nog wat vlogjes. In nummer 4 reizen mijn lief en ik naar Polen, Napels en pakken we de Noordkaap ook nog even mee en brengen we een bezoek aan het atelier van de bekende beeldhouwer Eddy Roos. Dat verhaal staat onder de foto.