Mijn hart huilt. Ik zit in de bus op weg naar Salamanca. Vooral het eerste stuk zie ik veel pelgrims lopen. Stukjes over de weg en dan weer het land in. Wat zou ik daar graag lopen. Ik zit in een luxe touringcar met een tv scherm voor je neus en wifi. De reis duurt ruim twee uur en kost € 7,20. Het lijkt wel een excursie. Er wordt gestopt in de plaatsjes waar ik anders zou slapen. We stijgen naar boven de 1100 meter, prachtige vergezichten.

 

vanuit de bus
 
 Ik heb de mazzel dat mijn been nog behoorlijk irritant pijn doet. Zo word ik met mijn niet al te kleine neus op het feit gedrukt dat lopen geen optie is. Ik sluit dit hoofdstuk even af en ga genieten van het mooie weer en een paar dagen Salamanca. Ik heb via booking.com een hostel geboekt, midden in de stad en als ik daar kom blijkt de eigenaar een Nederlandse vrouw te zijn getrouwd met een Spanjaard. Ik had het kunnen weten de naam is nl Erasmus.  

  
 Ik krijg een kamer toegewezen met alleen een Engelse man die hier  15 dagen verblijft. Het schijnt dat er dit jaar veel uitvallers onder de camino lopers te zijn. Misschien toch door het hier uitzonderlijke slechte weer. Het is prettig dat dit hostel midden in het historische centrum ligt zo kan ik zonder al te veel te lopen toch nog een hele boel zien. Vrijdag plaats ik een stukje over Salamanca en hier nog wat foto’s van gisteren. 

   
  

typisch Spaans pleintje met fontein en bankje
  
het is toch echt sneeuw
 

P.S. heb al een snoertje voor de iPhone kunnen kopen.