Salamanca

Vijf dagen rust in Salamanca, nou echt rust is teveel gezegd. Rustig aan doen, mijzelf dwingen rustig te lopen en het helpt. Ik heb geen pijn meer en kan nu ook meer genieten van deze mooie oude stad. Nu kan ik een lijstje gaan maken voor wat je echt moet zien maar ik ben niet zo van de lijstjes. Ieder heeft zo zijn eigen voorkeuren. Ik slaap in een hostel  echt midden in het oude centrum. Hier is de oudste universiteit van Europa. Nu nog een prachtig gebouw. Verder een gigantische kathedraal, nog meer kerken, kloosters en je kunt het allemaal bezichtigen. Nu hoor je als echte tourist natuurlijk alles te bekijken maar gelukkig ben ik geen echte en bekijk  dus alleen de dingen die ik echt leuk vind. Zo ben ik b.v naar het museum van klassieke auto’s geweest maar ook naar het museum voor art deco. Daar wordt er goed op gelet dat je geen foto’s maakt. Mij vertrouwde ze waarschijnlijk niet want er liep de hele tijd een mannetje achter mij. 

Dan zijn er de kerken, heel groot en heel veel, ook trouwens veel mensen die met een gids op pad gaan om zich alles te laten vertellen over de geschiedenis maar aan hun gezichten te zien lijkt het of het ze geen r..t scheelt en die gids maar praten. 

Ik hoorde een vrouw tegen haar man die uitgezakt op een bankje zat zeggen: zullen we nog even naar de Catedral Nueva lopen? Als jij daar blij van wordt ben ik het ook, zei hij zuchtend en moeizaam kwam hij overeind. 

 Ik heb alle tijd om mensen te kijken. Heerlijk. En natuurlijk is iedereen bezig met selfies. 

Donderdag stonden er vijf vleugels op drukke punten en daar speelden de hele dag leerlingen en docenten van het conservatorium de mooiste muziek op. Er kwam een vrouw op de racefiets aan geheel gekleed als wielrenster. De piano kwam vrij en net zo snel als ze fietste sprong ze achter de vleugel en speelde de sterren van de hemel. 

Donderdagavond was er in een prachtig gebouw nog een gratis piano concert. 

En dan is het donker en nog steeds druk hst leeft bier in de avond. 

Het in een mooie stad om te bezoeken.