Zijn kleinkinderen nu echt leuk?

Je kent het wel, je zit in een kring op een verjaardag bij potentiéle grootouders. Waar gaan de gesprekken over, ja inderdaad over de kleinkinderen. Foto’s erbij, er komt geen einde aan. Heb je geen kleinkinderen dan zit je goed fout, je moet de verhalen toch wel aan horen. Voor mij was het grootouderschap in eerste instantie ook niet weggelegd. Maar nu heb ik drie geschenkkinderen (stiefkinderen vind ik zo’n rotwoord) in de vruchtbare leeftijd. En ja, er zijn inmiddels vier kleinzoons. Op twee passen we een maal per twee weken op. De andere twee wonen in Zweden dus die zie ik niet zo vaak, maar nu ben ik net vijf dagen daar met ze opgetrokken. Een van vier en een van twee. In die vijf dagen leer je ze goed kennen. Al een paar dagen ervoor via Skype gesproken en vooral de oudste was echt aan het aftellen. En dan die blije gezichtjes als je eindelijk er bent.

Ze zijn vroeg wakker en de hele dag word je wel bezig gehouden.

Samen aan tafel met LEGO en dan: opa…..ja….er zit een beetje poep in mijn onderbroek…..dan gaan we even een schone pakken (oei dat is een tijd geleden) ga jij nog even op de wc zitten, pak ik een schone onderbroek…..Ja maar ik hoef niet meer…….je kan het toch wel even proberen……..oké opa……..Alles schoonmaken, onderbroek uitspoelen, ja dat zijn dingen die er ook bij horen.

Naar de speeltuin die je in iedere buurt vindt en niet zo’n kleintje maar heel uitgebreid, dan willen ze in Wijk bij Duurstede ze of afbreken of “privatiseren” wat betekent dat de buurt ze maar moet onderhouden, waar zijn we mee bezig. Maar ik dwaal af, ik had het over kleinkinderen.

speeltoestellen in zweden
speeltoestellen zoals je ze in iedere wijk tegenkomt

Verhaaltjes voorlezen, zingen, rennen, dollen. Maar ook de eerste rondjes op de nieuwe fiets, er ligt een prachtig aangelegd verkeersspeelplaats waar je goed kunt oefenen. De jongens zijn s-avonds op maar opa is ook redelijk uitgeteld.

 

 

Dan ga ik met de oudste een stukje lopen door het bos, hij wijst de weg wel even en dan kijkt hij mij aan en zegt: Opa……..jaaaaaa………wat hebben we het gezellig hè………dan krijg je toch kippenvel en je smelt.

Ik moet echt denken aan het lied van Willie Alberti, wie is Willie, nou dat is de vader van Willeke Alberti, ohhh nooit van gehoord zullen veel jongeren denken. Maar dat lied heet dus “ de glimlach van een kind”. Vond het altijd al een mooie tekst maar nu helemaal.

Dus vind ik kleinkinderen nou leuk? Ja, heel leuk.

8 Comments on “Zijn kleinkinderen nu echt leuk?

  1. “Opa”, de stemmen zullen nog lang naklinken. Genieten opa, ’t is een eretitel zoals je weet, ook voor deze lieve geschenkopa.

    Like

  2. He happy opa, ook ik vind die gesprekken maar niets. Je kan je verhaal niet afmaken want er komt een K-kind tussen door. Maaaaaaaaar….De leen kleintjes zijn zooooo leuk. Groet, Anneke en Ton

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: