Geen treinen bij een beetje vorst

Zaterdagochtend in de natte sneeuw loop ik naar de bushalte. Het is vroeg, acht uur. Weersverwachting, slecht. Maar de weg ziet er niet verkeerd uit. Maar de buschauffeur ziet dat waarschijnlijk anders. Er komt geen bus. Ik moet om half elf in Amsterdam zijn om op de vakantiebeurs voor nierpatienten een presentatie te verzorgen over de pelgrimage naar Santiago de Compostela. Oei, dat ga ik op deze manier niet redden. Vijf kwartier later en met klompjes ijs als voeten komt er toch een bus en iets over tienen ben ik in Utrecht en denk nog, een kwartiertje later in Amsterdam kan ook wel. Maar nee, daar rijden voorlopig geen treinen naar toe. De bovenleidingen zijn bevroren dus er kan niet gereden worden. Wat te doen, gelukkig staat de film die ik wil laten zien, op iTunes zodat de directeur van de Nierpatienten Vereniging Nederland die ook als begeleider mee liep met de tocht van oktober de presentatie overnemen. eerst even het door de NS gesponsorde kopje koffie opdrinken en dan maar eens verder kijken. We moeten in ieder geval voor vieren op Schiphol zijn want om vijf uur vertrekt ons vliegtuig naar München. Opeens wordt er omgeroepen dat naar Schiphol bussen ingezet worden. Snel naar de bus en daar is nog plaats voor ons. Heerlijk ontspannen komen we een uur later op Schiphol aan veel te vroeg. De beurs is naast station Sloterdijk, 10 minuten rijden van Schiphol en die trein gaat wel, toch even mijn gezicht laten zien daar.
Het lijkt wel of we in India zijn, je ziet daar wel eens van die volle treinen waar mensen als knakworst in een blikje tegen elkaar aan staan. Nou dat kan hier ook, we staan in het portaal en de deur kan nog net dicht na het gebruik van een grote soort schoenlepel van de conducteur. Op Sloterdijk een hele heisa om er weer uit te komen. Maar ik mag niet klagen, we zijn er en het was ook nog mijn gratis reizen dag dus niet klagen.

De reis verder naar München loopt geheel volgens schema en om half negen zijn we al in ons langlaufclubhotel in Kössen. De laatste 20 km rijden met grote vlokken sneeuw. Het beloofd een sneeuwig weekje te worden. Zondagochtend al de eerste training, ik begin maar weer eens bij de beginners, ik heb altijd moeite met remmen als ik hard naar beneden ga, weer even de basis leren.