lopen - koken - camper
lekkerLopen-pelgrimwandelcoach-passies- lekkerLopenTV
De camino naar Santiago de Compostela
Voorlopig wordt dit blog geschreven door Ivo, hij is een van de deelnemers aan de Santiagotocht voor nierpatienten. Ivo is zelf getransplanteerd.
Net als de partnergroep moeten ook wij ons rond half 5 ’s ochtends melden op Schiphol. Ondanks dat ik een hotel dichtbij heb geboekt, vind ik de wekker veel te vroeg afgaan. Om kwart voor 5 is de hele groep compleet, op Harry na die al in Porto is. In het vliegtuig heb ik al de eerste ontmoeting met een mede camino-loper; deze vrouw heeft in mei de tocht gelopen maar viel op een paar kilometer van Santiago van een trappetje en brak haar scheenbeen. Nu gaat ze haar tocht voltooien, inclusief het laatste stuk naar Finisterre. Op het vliegveld van Porto staat Harry al op ons te wachten met het busje waarmee we naar onze startplaats Sarria rijden. In de eerste albergue krijgen we twee kamers toegewezen, een mannen- en een vrouwenkamer dus. De kamer van de mannen kijkt uit op de kerk van Sarria, maar gelukkig blijven de klokken ’s nachts stil. Wanneer we op het terras zitten, krijgt Harry een berichtje van Paschalia, die met de partnerreis mee heeft gelopen. Haar man wordt op dat moment getransplanteerd! De volledige groep is opgetogen over dit fantastische nieuws.
De nacht in de mannenkamer verloopt luidruchtig. Blijkbaar snurken we alle vier. We ontbijten om acht uur, en vertrekken dan voor onze eerste meters op de camino. Voor ons is het niet zo ver voor we het 100-kilometerpaaltje bereiken. Voor degenen die al verder van Santiago zijn gestart is het bereiken van dit paaltje echter een psychologisch punt. Vlak voordat ik erlangs loop, kom ik twee Australische dames tegen. Ik vertel ze dat ik een niertransplantatie heb gehad, en nu met een groep loop met meerdere getransplanteerden. Ze reageren enthousiast, vinden dit een mooie manier om een nieuw leven te vieren. Omdat iedereen nog goed loopt, besluiten we om iets verder te lopen dan eigenlijk de bedoeling was. Eindpunt van vandaag zal Portomarin zijn. In totaal hebben we er dan zo’n 22 a 23 kilometer opzitten. In de laatste paar kilometer naar Portomarin valt Marianne tijdens een lastige afdaling. Gelukkig heeft ze niet meer dan wat schaafwonden aan haar arm. De albergue waar we slapen, lijkt een beetje op een schoolgebouw. We krijgen een kamer voor ons achten. Als we ’s avonds aan tafel zitten komen familiefoto’s tevoorschijn, inclusief een van Ron met haar! Om half tien liggen de meeste van ons op bed. Vandaag was toch vermoeiend. Maar omdat we vandaag meer hebben gelopen dan gepland, is de etappe van morgen minder lang.
lopen - koken - camper 
Mooi om via deze blog met jullie ” mee te lopen”.
LikeLike
Mooi om via deze blog met jullie “mee te lopen” .
LikeLike
Fijn om te lezen dat jullie gisteren een goeie start hebben gemaakt en ook nog een heel mooi bericht kregen dat de man van Pachalia op dat moment een niertransplantatie onderging. Voor allen nog een fijne tijd tijdens de Camino . Giulio en Marleen
LikeLike
Geweldig mensen, zet hem op en geniet ervan!
LikeLike
Leuk om jullie tocht zo te kunnen volgen. Een hele klim naar Portomarin he? Herinneringen komen boven. Muy bien!
Bea en Rob
LikeLike
Leuk om de tocht zo te volgen allemaal succes en geniet ervan
Willy
LikeLike