Van de Brullende Oceaan naar de rust van een camping

De kolossale golven van Nazaré, die beuken met de kracht van Mohammed Ali, liggen nu achter ons. Het oorverdovende geraas van de Atlantische Oceaan is vervangen door een kalmere sereniteit. We verruilen de kustlijn voor een tocht landinwaarts, richting onze volgende bestemming: Parque de Campismo de Canelas.

De rit van Nazaré naar camping Canelas is een fascinerende dwarsdoorsnede van het Portugese landschap. Eerst laten we de zoute lucht en de uitgestrekte stranden achter ons, rijdend door de Costa de Prata (Zilverkust). Hier wisselen lange zandstranden en duinen zich af met vissersdorpjes en badplaatsen, waar het leven zich nog grotendeels rond de zee afspeelt. De vegetatie is hier vaak mediterraan, met pijnbomen en eucalyptusbossen die zorgen voor een karakteristieke geur. Het nadeel van de eucalyptus bomen is dat ze echte waterslurpers zijn. Er groeit dan ook niets anders rond deze snel groeiende bomen.

Naarmate we verder landinwaarts trekken verandert het landschap geleidelijk. De kustregio maakt plaats voor een meer agrarisch gebied, waar uitgestrekte velden en wijngaarden het beeld domineren. We zien citrusboomgaarden, olijfbomen en hier en daar wat vee dat hier alle ruimte heeft. De huizen worden traditioneler, vaak witgekalkt met oranje dakpannen, en de dorpjes krijgen een steeds authentieker, rustieker karakter. Dit is het ‘echte’ Portugal, waar de tijd lijkt stop gezet. Niet alleen de huisjes maar ook al die autowrakken die in de tuinen liggen.

Hier, in de buurt van de rivier de Douro, wordt het landschap groener en heuvelachtiger. De invloed van de Atlantische Oceaan is nog steeds merkbaar in het klimaat, maar de directe kust is verruild voor een landschap dat neigt naar het ruigere binnenland, zij het nog steeds met een mild klimaat. We rijden door bossen en langs kleine valleien, genietend van de rust en de ruimte. De regen heeft plaats gemaakt voor een milde zon en dan is het echt genietend rijden.

En daar zijn we dan: Parque de Campismo de Canelas. Een oase van rust, genesteld in het groen. Deze camping zal ons thuis zijn tot na 1 januari, een plek waar we de feestdagen zullen doorbrengen.

Wat deze periode speciaal maakt, is dat we hier niet alleen zijn. Deze camping is voor ons tevens een ontmoetingsplek geworden met een aantal leden van Camper Club Nederland. Vrijblijvend, zonder vaste plannen of verplichtingen, gewoon af en toe genieten van elkaars gezelschap en de ontspannen sfeer van de camping. Sommigen van hen zijn hier al langer, anderen komen net aan, maar de gemeenschappelijke passie voor het camperleven schept direct een band.

We hebben de camper op een zonnig plekje gezet en zitten tussen de buien door lekker buiten. Even in een grote kring borrelen en zoals ze bij de CCN zeggen te camperkletsen.

Het strand en de zee liggen op twee kilometer en dat is net een mooi ommetje. We houden het hier wel een tijdje uit. Na 1 januari gaat HAAN weer ON TOUR.