In Utrecht kun je op één ochtend twee kerken bezoeken: de Dom, en… King Colis.

De een heeft glas-in-loodramen en eeuwen historie. De ander heeft een kartonnen poort, een QR-code en een rij die langer is dan de wachttijd voor het biechthokje.

Nieuwsgierig als ik ben loop ik op de rij af. Albert Mol zou zeggen: “Wat zien ik?”

Het lijkt op een processie van moderne pelgrims. Geen kaarsjes, geen wierook, geen psalmen — wel capuchons, oortjes en een stille hoop op een premium pakketje van 100 gram of meer.

Want binnen, achter die kartonnen hemelpoort, ligt het Walhalla van de hedendaagse schattenzoeker: kartonnen dozen vol verloren pakketjes. De heilige relikwieën van onze tijd. Iemand heeft ze ooit besteld, iemand anders heeft ze nooit gemist, en nu staan we hier alsof verlossing in bubbeltjesplastic verpakt zit.

De beveiligingslinten vormen keurige gangpaden, net als in een basiliek.

De instructieborden zijn de nieuwe geboden:

Gij zult met creditcard betalen. Gij zult QR scannen alvorens in te gaan. Gij zult uw schat met liefde omarmen, ook al blijkt het een telefoonhoesje voor een model dat u nooit hebt gehad.

Ik zie een jongen die zichtbaar zenuwachtig is, alsof hij op het punt staat een loterij te winnen. Een vrouw fluistert naar haar vriendin: “Ik hoop dat ik iets goeds tref.” Hoeveel vertrouwen kun je hebben in een dichtgetapet mysterie uit het Verre Oosten?

Pakjes worden betast, geschud, tegen het licht gehouden, teruggelegd… of toch niet? Dan lopen ze met hun schat naar de kassa. Oei — toch wel een stuk zwaarder dan die honderd gram.

Het mooiste vind ik de blije gezichten van de mensen die weer naar buiten komen. Zo van: dat heb ik mooi gescoord.

Een tasje, een pakketje. Het moderne equivalent van een gezegend broodje.

Er is geen priester, geen koor, geen mis. Maar toch voelt iedereen zich even aangeraakt door iets groters. Al is het maar door de illusie dat geluk te koop is voor €2,99 per 100 gram.

Ik kijk nog één keer om. De Dom staat er nog, onverstoorbaar. Maar hier, in de Kerk van het Karton, wordt vandaag échte devotie beleefd.

Ik ben wel van de verrassingen, maar wat moet een mens met nóg een wonder waar hij niet op zit te wachten?