Van de rust van Zahara de la Sierra naar de drukte van Torremolinos. Waarom? Zaterdag komt mijn lief terug uit Nederland en landt op Malaga Airport en dat ligt naast Torremolinos. Haast heb ik niet echt het is nog iets over de honderd kilometer en dus neem ik weer de kleine wegen. Een stukje rijden door natuurpark Sierra de Grazalema. Een plek om nog eens terug te komen.

Dan zie ik een bordje, Ardalis. Komt mij bekend voor. Ik sla af en volg een smalle weg die langs de Caminito del Ray loopt. Daar is de connectie, in 2018 liep ik deze camino. Nu een van de meest belopen paden in Spanje. Ik heb er toen een blogje over geschreven. Vooral het oude pad is interessant om te bekijken.

Caminito del Ray

Er staan een paar touringcars en veel auto’s dus er wordt nog flink gelopen. Ik vervolg mijn weg en kom uit bij de Embalse del Guadalteba het stuwmeer waar drie rivieren samen komen. de grootste is de Gualdalhorce en twee zijrivieren de Guadalteba en de Turon. Het is weer een plaatje om te zien. Zorgelijk is wel dat het meer maar 17 % water van zijn capaciteit bevat en zo is het gesteld met alle stuwmeren in Spanje.

Een een minuutje.

Ook in 2018 was ik in Torremolinos en toen stonden er wat campers maar nu barst het van de campers. Het is even wennen met het uitzicht maar de ochtendzon die door de wolken heen breekt doet dat snel vergeten.

Daar komt de zon. Verder op de dag onbewolkt en 20 graden
Iets ander uitzicht.