En weer València

Na

Rij ik verder naar Valencia. Het is misschien een beetje vreemd maar ik heb wat met die stad. Dit wordt denk ik nu de zesde keer dat ik er naar toe ga. In 2018 was ik er zelfs twee weken, dat kwam ook omdat ik er toen was het bijna Pasen was en de feesten en processies rond Pasen. Vooral in de oude visserswijk El Cabañal neemt een groot deel van de mansen die daar wonen aan de processies deel. aan de rand van deze wijk ga ik nu ook weer staan. Een plek achter de boulevard van Playa de la Malvarrosa. Het is niet echt een mooie plek, eigenlijk meer een stoffige zanderige parkeerplaats maar hiervandaan is het fijn lopen over de boulevard richting haven. Je kunt de bus naar het centrum nemen maar ook lekker met de fiets gaan. Er zijn heel veel fietspaden hier in Valencia alleen moet je wel even wennen aan de loop van deze paden en soms houden ze abrupt op.

Er is hier niet veel verkeer in de nacht dus dat was lekker rustig maar de wind heeft geen boodschap aan rust. Die ging vannacht goed te keer. Toch wel goed geslapen en vanochtend volop zon. De Trotter (elektrische vouwfiets) uit het vooronder gehaald en om 10 uur al op pad. Naar het begin van de Jardin del Turia. Loop of fiets je het hele park door naar de andere kant dan zie je zeker 15000 stappen op je stappenteller staan oftewel 9 kilometer. Vorige keer heb ik dat gelopen maar dat was vanaf de camper heen en terug 29 km en dat vond ik vandaag iets te veel van het goede, zeker met die kniebanden die nog steeds niet hersteld zijn.

Vroeger toen het park er nog niet was liep hier de rivier de Turia maar in 1957 was er een grote overstroming die een groot deel van de stad verwoestte. De Turia werd omgelegd naar het zuiden en wat overbleef was een gigantisch stuk grond. Dit was weer een geval van door het een komt het ander. Stedenbouwkundige en tuin architecten werden er bij gehaald met deze unieke tuin die de oorspronkelijke bedding van de rivier nabootst en werd beplant met palmbomen, sinaasappelbomen, dennenbomen en aromatische planten maar ook fonteinen, vijvers en sportterreinen. een genot om in te vertoeven en dat midden door de hele stad heen.

Ik begon dus bij de Ciudad de las Artes y las Ciencias een cultureel en architectonisch complex in Valencia en verder onder 18 bruggen door naar het einde of begin van het park.

Na het park fietste ik naar het centrum maar daarover een andere keer meer. In het filmpje zie je hoe het hier op een willekeurige zondag is.