Zeeuws Vlaanderen

Vandaag nemen wij afscheid van het mooie Walcheren en rijden door de tunnel naar Zeeuws Vlaanderen maar niet rechtstreeks. We rijden eerst nog even naar Vrouwenpolder om koffie te drinken met onze vriendinnen waar we een week mee optrokken en met de zus van mijn lief en haar vriend die op de fiets een rondje langs de grens van Nederland doen. Begonnen in Hoorn en nu na een paar dagen al hier in Vrouwenpolder. Stoer hoor, de fietsen vol gehangen met tot de nok gevulde tassen om onderweg te kamperen.

Hulst

Na de Westerscheldetunnel gaan we niet rechtsaf richting kust wat trouwens ook een prachtig gebied is, maar dit terzijde maar linksaf naar het oosten. Een vlak, ruim landschap dat gedomineerd wordt door grote akkers en zicht op de vele windmolens. Het is rustig hier, weinig verkeer dus alle tijd om tijdens het rijden eens flink rond te kijken. Zo komen we uiteindelijk in Hulst.

Na de dure camperplaats (32 euro) in Middelburg is een wat goedkopere overnachtingsplaats wel weer eens gewenst. Wat heet goedkoper, deze in Hulst is zelfs gratis. Handig als je zelfvoorzienend campert.

Hulst is een vestingstad en kreeg al in 1180 stadsrechten. Het wordt ook wel genoemd de meest Vlaamse stad van Zeeland met een Bourgondische levensstijl. Hier zie je dan ook veel Belgen rondlopen. Nu is dit een blog dat zijn naam begint met lopen en een leuke wandeling hier is langs de 3,5 km lange stadswallen die zijn aangelegd tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Je kan de vesting in ca. 1 uur helemaal rond wandelen, waarbij je mooie uitzicht punten tegen komt. Natuurlijk zijn er in zo’n oud stadje vele monumenten. Er is genoeg te zien hier maar het is weer tijd om verder te trekken. We gaan door naar ……….

Paal

Wat moet je nu in Paal? De vader van een vriend is hier geboren en we gaan eens kijken hoe zo’n dorp er uitziet. Paal is gemeente Hulst en ook hier heeft de gemeente weer twee gratis camperplaatsen gerealiseerd.

Het is hier iets makkelijker fietsen dan wandelen daarom halen we de twee Trotters onder het bed vandaan. De batterijen zijn gevuld dus we kunnen een leuk tourtje maken in deze aparte omgeving. De musea zijn weer open en zo ook het informatiecentrum van het verdronken land van Saeftinghe. Het is een natuurgebied gelegen op de grens van Nederland en België. Het grootste deel van het gebied ligt in het Nederlandse Zeeuws-Vlaanderen. Dit 3580 ha grote schorrengebied op de linkeroever van het estuarium van de Westerschelde is het grootste brakwaterschor van Europa. Er zijn twee routes die je er kunt lopen, een van 1 km en een van 2 km. Aanbevolen wordt om laarzen te dragen. een groot deel gaat wel over houten vlonders, maar toch.

Dit was een deel van Zeeuws-Vlaanderen. Morgen gaan we eens kijken in het Belgische (spook)dorp, Doel, maar daarover in een volgend reisblog.