zondagsrust

Monesterio is nog in diepe rust als ik iets na achten op pad ga. Dat is ook niet zo verwonderlijk, het zaterdagavond gebeuren ging tot ver na middernacht door. Veel drank , gezang, gepraat op de Spaanse manier en dat is niet zacht. Als de bebouwde kom ophoudt sla ik linksaf een pad in. Het is een kronkelige verharde zandweg. De meeste pelgrims zijn al onderweg, de mensen op de kamer naast mij stonden om vijf uur al te douchen. Die lopen het eerste stuk in het donker en dat is jammer want zeker in deze tijd van het jaar is er veel te genieten. Het enige dat ik hoor is het geknor van varkens, blaten van schapen, gemekker van geiten en een oude hond die schor blaft. 

  
Het gebied is met subsidie van de EU opgeknapt en het beekje stroomt mooi naar beneden. Ik hoor achter mij een sputterende auto aan komen en naast mij beginnen drie honden achter een hek te rennen en te blaffen. De roestige auto stopt bij een hek en de boer die uitstapt doet het hek open. O jee, moet ik mij zorgen maken. Nee de honden zijn vrolijk en worden mee genomen naar de overkant waar ze met de schapen aan het werk gaan. Het is feest voor ze. 

  
Regelmatig zie ik een muurtje langs de kant staan met daarop twee kleuren tekens. Een geel en een blauw/groen. Dat zijn twee camino´s, de gele is de Camino de Santiago en de ander de Camino Romano die over oude Romijnse wegen gaat. Maar hier loop je ze dus samen. Deze wegen zijn meer dan 2000 jaar oud. Stel je dat eens voor hoe dat is ontstaan. Ik zie het voor mij dat het legioen hier over de net door slaven aangelegde weg marcheerden om nieuwe gebieden te veroveren. 

  
Het is weer een prachtig gebied, de weg is niet al te moeilijk, beetje te vergelijken met Zuid Limburg maar dan iets meer dalen en stijgen. Als ik behoorlijk moe door de spierpijn in mijn bovenbenen in    Fuente De Cantos aankom loopt net de kerk uit waar weer een communie was, druk met mooi aangeklede vrouwen en mannen en de kinderen met hun zondagse kleren aan.

  
Iets verderop begint een tochtje met paarden en zonder bier of een glas wijn in de hand schijnt dat moeilijk te doen zijn. 

  
Ik kan de Alberque moeilijk vinden dus loop nog wat extra km. Het is het waard, prachtige tuin met zwembad; helaas mag je niet in je nakie en ik heb geen zwembroek bij mij. Maar de heerlijke douche in een grote badkamer maakt veel goed. 

 

Hoop dat morgen de spierpijn minder is.