belevenissen van een overwinteraar 2

Het is half negen als de zonnestralen mij dwingen de ogen te openen. Ontbijt en het eerste kopje koffie buiten nuttigen. Het is prachtig weer om eens een rondrit door de bergen te maken. Wandelschoenen, fruit en water in de Fiat 500 en rijden maar. We rijden een pas over en daar begint het…..De amandelbloesem.

Uitstappen en genieten van deze pracht en de heerlijke geur die zij verspreidt. Het is bijna zonde om weer verder te gaan. Het is heerlijk rustig, vredig is een beter woord. Maar toch weer verder en via kleine kronkel wegen komen we in La Umbria. Een beginnende snel stromende rio en via een kloof lopen we tussen de hoge rotsen door. En weer die stilte, je voelt je zo klein als je dit natuurgeweld ziet. Prachtige vormen en overal zie je grotwoningen. Heel slim natuurlijk, altijd een constante temperatuur.

Een stevige klim en we komen weer een beetje in de bewoonde wereld, nou ja bewoont, er staan zo’n 5 huizen verspreid over een vierkante kilometer. Wat opvalt is dat er ontzettend veel troep overal ligt. Ze gooien gewoon alles van de rotsen naar beneden, flessen, matrassen. autobanden en nog veel meer. Dit is echt zonde. Verder onderweg kom ik nog zomaar een bootje tegen. In dit droge dorre land.

Ondertussen begint het richting maag te omweren. Op zoek naar een plekje om iets te nuttigen. De goden zijn ons goed gezind, want zomaar vanuit het niets is daar “el Fielato“. Een prachtige plek om een uurtje te vertoeven. De binnenruimte is ingebouwd in de rotsen en buiten een groot terras. Maar toch wel het belangrijkste is het eten. Voor een menu del dia niet goedkoop maar een goed viergangenmenu, incl wijn en koffie voor € 14,50 is niet echt verkeerd.

We rijden nog even naar  Los Banos wat een kuuroord is. met echte warme termaalbaden, het is nu te laat maar volgende week hier lekker een hele dag naartoe. Het leven van een overwinteraar is nog niet zo slecht.