De eerste bus vanuit Wijk bij Duurstede gaat pas om half acht en we moeten deze halen om op tijd op Schiphol te zijn. Een kwartier ervoor staan we bij de halte, je weet maar nooit, misschien is hij wel vroeger en dan zie je hem precies voor mijn toch al niet te kleine neus voorbij gaan. Maar is keurig op tijd en wij zijn op tijd om de bagage af te geven en door de scanner te gaan. Ik had stiekem toch mijn riem om gelaten en wat denk je, geen piepje. Heb ik toch maar mooi voor elkaar. Bij het aan boord gaan staat er al een grote rij, iedereen wil zo snel mogelijk het vliegtuig in. En wat voor een vliegtuig, er gaan ruim driehonderd mensen in. Aan gekomen in Toronto gaan we direct door naar Herz om de auto op te halen. Ik geef mijn naam, “your not. in our system” . Hoe is dat toch mogelijk, ik heb het grootste deel al betaald, ik weet geen reserveringsnummer, wat is wijsheid? Na een half uur en voor mijn gevoel drie uur stress kom ik er achter dat de reservering niet op mijn naam staat maar op An haar naam. We gaan op weg naar Barrie een plaats aan een meer op anderhalf uur van Toronto. We worden met open armen ontvangen door de nicht van An in een heerlijk huis met uitzicht op het meer. Toen zij 9 jaar oud was is zij met haar ouders naar Canada vertrokken. Het eerste huis zijn we vandaag langs gegaan, zij hebben er een half jaar ingewoond, je kunt je armen zo door de openingen in de muren steken en dan in de winter 20 ° onder nul. Het was keihard werken, maar het is gelukt. We hebben een mooie sightseeing gedaan naar alle boerderijen en huizen waar ze gewoond heeft en natuurlijk een heerlijke BBQ met grote stukken wilde zalm. Dat is wel iets anders dan de laffe zalm die wij kennen.
(Wordt vervolgt)