https://sportnietaltijdleuk.com/2025/11/30/drie-woorden-18/De nieuwe maand, een nieuw verhaal. de schrijfuitdaging van Bert. Maak een verhaal waar deze woorden in voorkomen: Mijnwerker - Wekker - Geit.
Dichtbij waar eens het dorpje Oterdum lag staat bijna onzichtbaar, door het aan de natuur teruggeven weiland, een verlaten boerderij. Het is een plek waar niemand graag komt. Men zegt dat er geesten ronddwalen. Maar er is een persoon die niet geloofd in geesten. Leo, eens mijnwerker maar na de sluiting van zijn mijn verhuist naar Delfzijl. Hij struint graag langs het kerkhof op de waddendijk en de verlaten boerderij.
Op een grijze troosteloze novemberdag hoort hij bij de boerderij een tikkend geluid. Het lijkt of de tikken hem roepen. Leo kijkt om zich heen, niemand. Het komt toch echt uit de vervallen boerderij. Het halfvergane hekje gaat luid piepend open en Leo baant zich een weg door de wildernis naar de staldeur die op een kier staat. Het tikken wordt steeds luider. Zijn hartslag overstemt bijna het tikkende geluid. Hij opent de staldeur iets verder en stapt voorzichtig naar binnen.
Het licht wordt schaars doorgelaten door een klein dakraam met spinrag als gordijn. Daaronder dat raam staat een geit boven op een kist. Hij tikt met z’n rechtervoorpoot op de deksel maar het staccato getik komt uit de kist. De geit kijkt Leo met vlammende ogen aan. Leo maakt zich groot, kijkt terug, loopt op de geit af en duwt hem van de kist af. Hij opent het deksel. De kist is geen kist maar is de ingang naar een kelder. Leo stapt in de kist en daalt als in een mijn, de houten trap af. Bij iedere trede wordt het geluid harder. Beneden brandt een stoffig lampje. Onder het lampje staat een ouderwetse wekker met twee bellen erbovenop. De wijzers draaien driftig in het rond. Tik-tik-tik-tik. Naast de wekker ligt een briefje. Met hanenpoten geschreven staat er—Raak deze wekker niet aan, anders……..
Leo glimlacht wat, niet aanraken, een wekker of zou het toch, vastberaden pakt hij de wekker op, het tikken maakt plaats voor het rinkelen van de twee bellen. De wekker schudt in de handen van Leo. Hij voelt een harde windvlaag en verliest zijn bewustzijn. Als hij bijkomt ligt hij voor de kerk van het oude Oterdum. Over hem heen gebogen fladderen skeletten gehuld in een dunne doorzichtige stof. Zo Leo, jij gelooft niet in geesten? Wij laten je hier zien wat er gebeurt als er zomaar een prachtig dorp opgeofferd wordt voor het grote geld. Kijk eens om je heen hoe idyllisch het hier was. Alles weg voor industrie die er helemaal niet kwam. Dit schijnt nu ook weer te gebeuren in Moerdijk. Kijk hier maar eens rustig rond en onthoudt dat de geesten die hier in Oterdum moeten ronddwalen zich ook in Moerdijk zullen vestigen. Het land zal nooit meer hetzelfde zijn.
De skeletten lossen schreeuwend op in een soort draaikolk en Leo staat weer in de verwilderde tuin. De geit staat rustig te grazen. Dit is geen droom, dit is echt.
(Foto: beeldbank Groningen)

Oterdum! Ja, dat ken ik wel. Die zerken op de dijk, het kerkje met als achtergrond de intussen failliete aluminiumsmelterij Aldel. Iets verderop ligt Weiwerd, ook verdwenen, alleen Hendrik Hansen, gestorven in 1918, houdt nog dapper stand, of althans zijn grafsteen. Misschien was Hendrik een van de fladderende skeletten, ofschoon hij bij leven een wat teruggetrokken figuur was die onopvallend zijn leven leed. Mooi verhaal Harrie. Dorpen komen en dorpen gaan, de tijd staat niet stil, behalve bij de beeldbank waarin Oterdum weer tot leven komt.
LikeGeliked door 1 persoon
Jij woont daar dus in de buurt.
LikeLike
Moet ook even denken aan Doel…
LikeGeliked door 1 persoon
Ja zeker. Zijn we ook geweest
LikeGeliked door 1 persoon
ik ook …
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, de zaak Moerdijk is in ieder geval echt!, ónbegrijpenlijk.
LikeLike
prachtig verhaal Harry en actueel
ook een dorp dat voor het grote geld moest verdwijnen , zogenaamd ter goede aan de economie , met een Haagse pennenstreek hebben ze scheepsbouw verkwanseld en dorpen laten verdwijnen , en nu zijn ze afhankelijk voor van alles en nog wat 😦
triest in en in triest
rustige avond groet
LikeLike
En het ergste dat waarvoor het moest verdwijnen er niet kwam. Wat een verdriet van die mensen.
LikeGeliked door 1 persoon
en dat keer op keer weer , ook nu daar in Moerdijk weer 😦
LikeLike
Daar heb je een mooi verhaal van gemaakt…… met actualiteit er bij van Moerdijk…
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtstuk! En nog actueel ook. ☺
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zit hier tussen echte schrijvers.
LikeGeliked door 1 persoon
wauw wat een prachtig verhaal. De geesten van Oterdum, ze houden dus nog steeds de wacht.
LikeLike
Ze worden het wel een beetje zat hoor.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verhaal over de rafelrandjes van onze welvaartsstaat.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooi verhaal Harry en zoals eerder al gezegd ‘actueel’. Ik moet bij dit soort verhalen altijd denken aan die schipper die klaagt over tegenwind. Je kan klagen, maar je kan ook aan de wind varen of op halve wind. Ik ben in de VS, in Montane naar een tweetal spookstadjes geweest. Stadjes waar in het begin van de vorige eeuw nog duizende mensen woorden, op zoek naar goud. Toen wij daar rondliepen zagen sommige huizen er uit als of mensen ze half over kop hadden verlaten. Volslage bizar. Het is ergens altijd een rouwproces en daarom vind ik die skeletten die ronddolen ook wel passend 😉
LikeLike
Dat laatste was ook de bedoeling. In Spanje kom ik ook nog dorpjes tegen die helemaal verlaten zijn. Ook heel luguber. En daar heel veel dorpen opgeofferd voor de stuwmeren van Franco.
LikeLike
Ja, ook daar zijn dorpen opgeofferd. Ik moet dan altijd denken aan het boek van Rutgers van der Loeff.
LikeLike
Ze verdrinken ons dorp. Ik ken het niet, even opgezocht.
LikeGeliked door 1 persoon
Dit was een boek dat ik ooit van mijn vadet kreeg. Wij kregen als kind elke maand een boek vab mijn oiuders
LikeGeliked door 1 persoon
Heb je dat overgenomen voor jouw kinderen?
LikeGeliked door 1 persoon
Niet helemaal, dan hadden wij echt in een groter huis moeten wonen. Wij hebben wel veel gelezen en voorgelezen.
LikeLike
Voorlezen is zo belangrijk. Ik mag nog weleens een eigen draai aan een verhaaltje geven maar dan krijg ik te horen, nee opa dat staat er niet. Vaak willen kleine kinderen telkens hetzelfde verhaaltje horen.
LikeLike