De plek waar ik sta met Sprintertje is in de wijk MalvaRosa. 

De wijk Malvarrosa, in het Valenciaans bekend als La Malva-rosa, ligt aan de oostkant van Valencia en grenst direct aan de Middellandse Zee. Het is nu niet meer voor te stellen maar tot het midden van de 19e eeuw bestond het gebied voornamelijk uit moerassen en landbouwgrond, met hier en daar vissershuisjes.

In 1848 kocht de Franse botanicus Félix Robillard het gebied met de intentie het te transformeren. Hij droogde de moerassen op en plantte er onder andere de geurige geraniumsoort ‘Malva-Rosa’, waaraan de wijk en het strand hun naam danken. 

Dankzij deze transformatie werd Malvarrosa aantrekkelijk voor de welgestelden van Valencia, die er hun zomerhuizen bouwden. De wijk trok ook prominente figuren aan, zoals de schilder Joaquín Sorolla, die de stranden van Malvarrosa vastlegde in zijn werken, en de schrijver Vicente Blasco Ibáñez, wiens voormalige huis aan de boulevard nu dienstdoet als museum. 

Er staan nog steeds prachtige huizen maar de wijk is nu niet echt meer alleen voor de kapitaalkrachtigen. Het heeft leuke restaurantjes en is een gezellige buurt. In deze buurt wordt Las Fallas ook goed gevierd. 

Twee van die nog prachtige huizen

Precies bij ons, voor de voorruit, stopten drie touringcars en daar stapten meisjes, vrouwen, jongens en mannen uit gekleed in traditionele dracht. Onder begeleiding van een orkestje liepen ze de wijk in. Snel mijn schoenen aan en er erachteraan. Net op tijd om wat beelden te schieten.

Een onderdeel van de fallas is ook de bloemenofferande aan Maria. Twee dagen lang van 15:30 =- 0:45 uur lopen duizenden falleros en falleras in traditionele klederdracht in optocht door de stad om bloemen te offeren aan de beschermheilige van de stad, de Virgen de los Desamparados. De mensen worden met bussen aangevoerd, echt hele groepen. 

Als de beschermheilige helemaal vol gehangen is met bloemen is het een fantastisch gezicht. Dat hoop ik nog te fotograferen.