Je hoeft niet altijd ver te rijden om iets moois te zien. Vanaf de camperplaats Orange Grove waar we een maand verblijven gaan we een mini roadtrip maken. Sprintertje heeft er weer zin in. Dwars door het bergachtige achterland van de Costa Blanca op weg naar een van mijn favoriete plekken, het hoog gelegen Guadalest. De route kronkelt langs wat kleine nederzettingen en spectaculaire uitzichten.

Het landschap is ruig met grillige rotsformaties en diepe kloven.

Niet alleen wij maar ook wielrenners rijden hier graag. Ze ploeteren naar boven en racen weer naar beneden. Het is oppassen geblazen. Dan is daar Guadalest het historische bergdorp dat als een adelaarsnest op de kale rotsen troont. Ik ben al vaak hier geweest maar iedere keer fascineert het me. De witte huisjes steken mooi af bij de blauwe lucht en de oude kasteeltoren hoog boven het dorp lijkt te waken over het landschap. wij nemen de afslag naar beneden naar het stuwmeer. Vanaf boven een prachtig gezicht, het water fel blauw met de witte rotsen. Helaas, ieder jaar lijkt het wel of er weer minder water in staat. We lopen een paar kilometer langs het water en dat ligt diep beneden ons. 

We vervolgen onze weg langs de eindeloze rijen amandelbomen in volle bloei alhoewel er ook al veel uitgebloeid is. Een zee van roze en witte bloemen. Als ik zou kunnen schilderen zou ik hier willen stoppen om het in verf vast te leggen. Nu film ik het. Ik rijd langzaam genietend van de sfeer van deze bloeiende bomen.

Weer terug op Orange Grove, honderdveertig km gereden kan ik terug kijken op een heerlijke dag en weet dat dit zeker niet de laatste keer is dat ik deze route heb gereden.