Het is nog donker als ik om mij heen rumoer hoor. Ik doe mijn ogen open en zie dat er al pelgrims aan het vertrekken zijn. Snel spring ik vanaf het bovenbed naar beneden, kleed mij aan en stop alles wat los ligt in mijn rugzak. Oei, ik moet ontzettend nodig plassen. Dan word ik wakker en ik moet inderdaad heel nodig maar ik lig gewoon naast mijn lief in de camper. Ik ben toch wel bezig met die camino. Vandaag naar Burgos en we besluiten om dit zo veel als mogelijk langs de pelgrimsroute te doen. We beginnen in dikke mist. Aan beide kanten zien we of we door een matglazendeur kijken eindeloze druivenstokken. We rijden door de kleine dorpjes die bijna uitgestorven zijn. Hele mooie namen, wat te denken van Santo Domingo de la Calzada. Klink net even anders dan Lutjebroek. 

De pelgrims doen er vijf dagen over om van Logrono naar Burgos te lopen. Wij een uurtje of vier. 

De mist trekt op en we zien weer waar we rijden. Smalle wegen en flink klimmen tot zo’n 1100 meter. Ook dat gaat wel iets makkelijker dan met de benenwagen.

Dan is daar Burgos. We zijn er in maart ook al geweest en besluiten iets buiten de stad een plekje te zoeken. We vinden er een pal aan een onverharde weg waar de Camino Frances overheen komt. Naast ons de Rio Arlancon en aan de overkant een gevangenis. 

Aan de Camino
Lekker in de natuur
Route
Burgos
Pelgrims voor de kerk.

De laatste twee foto’s zijn uit maart