Ik maak mij zorgen. Overal om mij heen zie ik de wereld verharden. In velen landen is de homo haat weer terug als hij al ooit weggeweest is. Dat doet mij denken aan Robert Long en Leen Jongewaard.

Samen met Leen maakte Robert in de jaren 80 een serie van drie theaterprogramma’s: Duidelijk zo!? (1980), Tot hiertoe (heeft de Heere ons geholpen) (1982) en En het bleef nog lang onrustig in de stad (1983). Het duo trok ten strijde tegen ‘burgerlijkheid en calvinisme’. Woedende reacties vanuit vooral de hoek van orthodoxe protestanten zoals de SGP, de EO en haar achterban maar ook vanuit katholieke kringen, dit stimuleerden Leen en Robert alleen nog maar meer.

In een van hun shows brachten ze het nummer, “die fijne Jordaan” De tekst werd gegoten in een smartlapvorm. Het laat zien dat in die tijd zelfs in het door Johnnie Jordaan en Willy Alberti geprezen saamhorigheidsgevoel van deze toen nog Amsterdamse volkswijk Homosexualiteit uitgekotst werd.

In die tijd woonde ik in Ede in een nieuwe wijk. Onze straat bestond uit 47 woningen die in een kring van 400 meter neergezet waren. Binnenin twee grote ruimtes met garages en genoeg ruimte om er grote feesten te houden. Er woonden twee sportleraren en die organiseerden met koninginnendag altijd een groot feest met veel sportactiviteiten. We hadden gezamenlijk een grote feesttent aangeschaft, een soort kleine circustent en als afsluiting van de dag barbecueën en optredens op het podium door bewoners. Samen met Ruud bracht ik een versie van “die fijne Jordaan”. Ruud met zijn bijna twee meter als Robert en ik een paar koppen kleiner als Leen. Nu was Ede toen en nu ook eigenlijk nog wel een bolwerk van de SGP en anderen christelijke partijen. Het is wel duidelijk dat niet alle aanwezigen ons optreden konden waarderen.

Helaas is ook hier het beeldmateriaal verloren gegaan en zul je het moeten doen met de echte Leen Jongewaard en Robert Long.