Lopen over de Brooklynbridge

Gepost op 18 april 2015 door waarloopjijwarmvoor

Na acht uur, met stijve benen en een houten kont lopen we op Amerikaans grondgebied en dat is te merken. Voordat je eenmaal buiten het vliegveld bent duurt wel even, veiligheid boven alles. We hebben besloten om met OV naar ons airbnb adres te gaan. Eerst met de airtrain naar subway station Jamaica. Hier moet je nog een kaartje kopen voor de airtrain. Ik betaal twee maal met mijn creditcard, twee kaartjes en besluit ze gelijk op te waarderen voor een hoger bedrag. Metrokaart in apparaat en betaalkaart erin, error. Zo probeer ik het drie maal, iedere keer error. Krijg nou wat. Natuurlijk een rij ongeduldige mensen achter mij. Ik stop en zoek een medewerker en vind er zo waar een. Blijkt dat je maar twee keer achter elkaar met je creditcard kan betalen, veiligheid. Met andere kaart lukte het dus wel.

De zon schijnt en het terras lonkt om eerst maar even een lekker biertje te nuttigen. Mensen kijken en je verbazen over de giga grote auto’s die langs rijden. We hebben een airbnb in Brooklyn in zo’n typische NY straat met trappen . Nog even de straat op om in een local bar de eerste burger te eten. Zo die was echt lekker, uit eigen keuken. Hier hangt ook een bord met tekst over Finisterre, het einde van de wereld, met de uitleg over de pelgrim die hier komt om zijn “oude spullen” te verbranden, dingen achter zich te laten en te kunnen doorgaan. Toeval?

De volgende dag al vroeg op pad. We gaan lopen over de Brooklynbridge . Wat is dat toch een prachtig bouwwerk. Je loopt op de bovenste etage en het verkeer raast onder je door. En dan het uitzicht op de beroemde skyline van Manhatten.

We lopen en zien veel, we komen langs alle bezienswaardigheden die je zo zegt men ” moet zien”. Het meeste indruk toch wel op mij was het monument op ground zero. Al die namen van de slachtoffers. Je ziet al de beelden weer voor je. Ik was wel behoorlijk aangedaan.

We doen little Italy en Chinatawn. En dan is er pier 40 waar Ik altijd met de Rotterdam lag. Het staat er nog wel maar is kompleet veranderd, binnenin zijn nu sportvelden, de wal is nu een mooie boulevard met veel joggers. Maar toch wel leuk om terug te zien.

Na ruim 24 km in de benen komen we weer bij ons logeeradres waar het hek voor de deur op slot is en we daar geen sleutel van hebben, oei. Mailtje naar onze gastvrouw en een half uur kater kunnen we moe naar binnen.