Het is zondagmorgen en om 7 uur klinkt het geluid van krekels uit mijn i-phone. Om 8 uur vertrekken we met de Westfalia naar Limburg om in 4 dagen een groot deel van het Krijtlandpad te lopen. De rugzak is al gepakt en het is prachtig weer. Om half elf beginnen we in Eijsden, we hebben de kampeerbus hopelijk veilig geparkeerd voor het station daar. Eerst wat door een wijkje maar al snel de vrije natuur in.

  De knoppen aan de bomen en planten staan op springen of zijn al aan het uitkomen en de vogels trakteren ons op een mooi concert.

De bedoeling vandaag is, om er een beetje in te komen, tot Noorbeek te lopen waar we bij een adres van vrienden van de fiets hebben gereserveerd.Dat zou volgens het boekje 13 km zijn, maar het blijkt ‘s-avonds toch alles bij elkaar 19.6 km te zijn.  Wel een leuk adres trouwens, een van de weinige adressen van vrienden van de fiets hier in de buurt. Overnachting adres Noorbeek

Dag twee.

Na een heerlijk uitgebreid ontbijt gaan we weer fris op pad. Direct de pijpen van de broek afgeritst en klaar voor weer een prachtige wandeldag. We komen een local tegen die nog steeds geniet van de vergezichten. Het is dan ook fenomenaal prachtig, je komt ogen en oren tekort. Wat zo prettig is aan een meerdaagse tocht waar je niet van te voren iets regelt om te slapen, is dat je alle tijd hebt, zeker om te genieten van deze prachtige route. Het nadeel van niet reserveren komt zo.

In Slenaken is er zowaar om elf uur al een terras open. We drinken koffie, die smaakt gelukkig die goed want het gezicht van de ober staat op onweer, er kan geen woord of groet af, jammer dat we niet iets doorgelopen waren naar het volgende terras.Waar wij zijn heet hotel Berg en Dal, op een hoek, daar moet je dus niet zijn. Van Slenaken gaan we richting Epen, totaal hoogte verschil ongeveer 200 meter, dat lijkt niet veel maar het zijn hele steile stukken over oude holle stenen paden. Het is echt een goede generale voor als je de camino gaat lopen. Eerlijk gezegd vind ik het laatste stuk vanaf Sarria naar Santiago de Compostella makkelijker dan de Krijtlandroute.  (bomen al prachtig in bloei)

We lopen nu in het bovenste bos en na een lange afdaling, heerlijk voor je knieën, gevolgd door een stevige klim en weer een afdaling verlaat je het bos weer en komt in de dun bevolkte wereld. De maag brengt geluiden voort die er op wijzen dat er weer wat genuttigd moet worden. Na alweer een zeer forse klim komen we uit bij boscafé “’t Hijgend hert’.  Lekker biertje en heerlijke soep. De bedoeling is dat we gaan slapen in Holset bij de herberg, maar helaas maandag gesloten. Inmiddels  20 km in de benen. We vinden uiteindelijk een familiehotel Het Witte Huis in de gemeente Vaals. Nog drie km lopen. Het is een echt familiehotel waar we worden ontvangen met koffie.Goed geslapen en een lekker ontbijt met heerlijk Belgisch brood.

Dag Drie.

Het is mistig en behoorlijk koud, maar ik weiger om weer een lange broek aan te trekken, het zou toch opklaren. Dit duurt echter wel lang en veel mensen kijken mij aan of ik niet goed bij mijn hoofd ben, 5 graden is het. We hebben de mazzel dat de bus naar Vaals voor de deur stopt en nemen die dan ook. Vanuit Vaals beginnen we weer te lopen, eerst klimmen naar het Drielanden punt, wel koffie, geen uitzicht, nog steeds dichte mist.

De route gaat door mooie gehuchtjes en prachtig landschap.Onderweg kan ik, het klinkt misschien gek prachtige dode bomen fotograferen. Dat is ook een passie van mij, ik bewerk de foto in Photoshop en geef zo de bomen een nieuw leven.

Om een indruk te krijgen kijk eens op: marktgallery 

Je loopt via allerlei draaihekjes van weiland tot weiland en komt uiteindelijk in Vijlen terecht. Bij het laatste hekje moet je scherp naar links en laat zo Vijlen rechts liggen.Ga dus rechts de trap op want in Vijlen is een heel leuk wandelkroegje, “A Gen Kerk”, het staat er bol van de heiligbeelden, echt de moeite waard om eens te kijken.Je kunt hier trouwens ook overnachten. Wij willen overnachten in Wahlwiller, daar zou het mogelijk moeten zijn, maar helaas ook deze is weer gesloten, dat wordt weer extra km lopen.Ook in Wittem kun je overnachten staat er in het boekje, maar ook “In Den Rode Leeuw”is vandaag gesloten. Dan nog maar 3 km er tegenaan gooien en doorlopen naar Gulpen, daar zijn genoeg mogelijkheden en we komen terecht bij hotel LlesJumeaux. De vrouw achter de balie is een raswandelaarster, loopt ieder jaar de Gulpenmars van 70 km dus we worden hier gastvrij ontvangen. Na ruim 25 km zijn we dan ook wel aan een lekker biertje toe. Het eten is van grote klasse hier. De kamers ook weer zo’n 70 euro per nacht.

Dag Vier.

Ons bijna verslapen, zouden om half negen ontbijten en werden pas om kwart over acht wakker. De spierpijn begint nu ook toe te slaan, eerst even wat oefeningen doen om ze los te maken en het helpt. We gaan op pad voor het laatste stukje. Het moet een makkie worden, slechts 11 km naar Valkenburg, dat is gelijk de eerste stop, onderweg geen koffie. We zien massa’s kraanvogels overvliegen die op weg zijn naar Siberië. een prachtig gezicht.In het veld boven op het plateau leeuwerikken, wat een energie moet dat vliegen toch kosten voor die vogels, de vleugeltjes gaan zo snel op en neer.In een boom een appelvinkje.

We zijn al snel in Valkenburg na een paar venijnige hele lange trappen die je op en weer af moet. Het is nog steeds warm en het terras lokt waar de koffie wel heel verdient smaakt.

We pakken de trein naar Maastricht en stappen hier over op de trein naar Luik die in Eijsden stopt en zo zijn we weer bij het beginpunt waar de VW geduldig op ons staat te wachten. Nog even twee uur rijden en we zijn weer thuis na een hele fijne tocht.Deze tocht moet je in ieder geval lopen als voorbereiding als je van plan bent om b.v. in Spanje te gaan lopen.

Wij liepen bijna 80 km en deden dit met het boekje “Krijtlandpad” van de ANWB in de hand.De totale afstand is 90 km.