lopen - koken - camper
lekkerLopen-pelgrimwandelcoach-passies- lekkerLopenTV
Het Depot
Eindelijk een stukje over Het Depot in Wageningen. Ik ben er al een paar keer geweest en telkens weer onder de indruk van dit particuliere museum. Het is gevestigd in een oud modern universiteitsgebouw met de bijnaam “de banaan”. Je moet hier echt een keer naar toe, toegang is gratis. De foto”s spreken voor zich.
Kijk maar eens voor meer info op: Het Depot
Dit delen:
Sponsorloop voor DE GELE Pijl
Zoals de meeste van jullie wel weten loop ik dit jaar 2014 km voor de STG De Gele Pijl.
Je kunt mij sponsoren per km en dat kost, schrik niet, je 1 cent per kilometer.
Op dit moment staat de teller op:
Heb je behoefte om mij ook te sponsoren, schroom niet en laar het even weten.
info@waarloopjijwarmvoor.nl
Dit delen:
op de step naar Santiago de Compostella
Op het blog van Bruno dat ik volg omdat hij verslag doet van zijn fietstocht naar Santiago, kwam ik bovenstaande foto tegen. Nu had ik al van een vriend vernomen dat zijn kapper per step deze tocht ging doen en dan via een Vlaams blog zie ik Antonio op de step. Omdat het weer hoog tijd werd om een stukje van mijn steeds dunner wordende haardos te laten inkorten besloot ik maar eens bij deze Figaro Antonio binnen te lopen en verraste hem met Bruno’s stepfoto. Het was de eerste keer in de drie jaar dat ik nu in wijk bij Duurstede woon dat ik hier naar de kapper ging en ik moet zeggen ik heb geen spijt. Het oogt met de nadruk op oogt weer een stuk dikker en dat is de bedoeling.
Zal binnenkort eens een waarloopjijwarmfilmpje over deze steppende figaro maken.
https://www.youtube.com/user/waarloopjijwarmvoor/videos
Dit delen:
jaarlijkse zussen en broerdag
Het is weer tijd voor het jaarlijkse uitje van mijn twee zussen en ik. Dit jaar is mijn jongste zus(je) aan de beurt voor de organisatie. Je weet nooit van te voren wat we gaan doen maar nu moet ik mijn fiets meenemen dus ik neem aan dat we niet gaan skiën of parachutes springen. Mijn vermoeden blijkt te kloppen, we gaan een stuk fietsen. Nu zijn we alle drie in de gelukkige omstandigheid dat we elektrisch ondersteunende fietsen hebben. We gaan op pad en mijn zusje zegt: nee niet weer pech met mijn fiets, ik trap mij rot en kom niet vooruit, zelfs op de sportstand blijkt het nog moeilijker te gaan. Na anderhalve km stoppen we en met “kenners” blikken bekijken we de fiets, ziet er mooi uit, goed in de lak dus wat zou er nou moeten mankeren. Ik opper om de accu er eens uit te halen en er weer opnieuw in te schuiven, misschien helpt dat. Ik hoor een schreeuw, NEEEEE, ik ben de accu vergeten, die zit nog in de oplader. Terug naar huis dus en opnieuw beginnen. Maar dan beginnen we aan de mooie route, langs de meanderende Eem, de met hoge hekken, camera’s, driedubbel schrikdraad omgeven residentie van onze gepensioneerde vorstin, dus nu princes Beatrix, ,mooie smalle bospaadjes en natuurlijk herlijke terrassen. Na zo’n 20 km zegt mijn zusje: Ik ga toch eigenlijk niet lekker, het trapt zo zwaar, zouden mijn banden soms niet hard genoeg zijn. Inderdaad, behoorlijk zacht, benzinestation opgezocht en oppompen maar, daarna gaat ze als een speer.
Mooie route, koude droge witte wijn, palmpje, heerlijk eten en ruim 50 km in de benen kun je met recht zeggen, het is fantastische dag geweest. Volgend jaar is het mijn beurt om iets te organiseren, suggesties?
Dit delen:
Pensionado, het betere werk.
Het is woensdagochtend kwart voor acht en het zonnetje schijnt in bed op mijn gezicht. Het is tijd om op te staan, sportkleding aan om met poles een stukje te gaan lopen. Het Leersumseveld is een van mijn favoriete plekken om dat te doen. Half negen loop ik in mijn eentje daar mij uit te sloven met poles(nordic walking stokken) om toch wel gemiddeld zes en een halve km per uur te lopen. Maar de natuur is zo ontzettend mooi hier dat het zonde is om zo hard alles voorbij te lopen. Gelukkig heb ik mijn compactcamera altijd bij mij en sta vaak stil om mooie plaatjes te schieten. De heide staat alweer paars te wezen, de (wilde)runderen grazen vredig en het water van het meer kabbelt rustig. Bijna op het einde van mijn tochtje, het is maar net 6 km, kom ik pas een paar mensen tegen.
Het werk als pensionado is zo slecht nog niet.
Dit delen:
Straattheater in Nijmegen
Het is donderdagmiddag en ik loop in Nijmegen. Er wordt hard gewerkt aan het opzetten van feesttenten en podia voor de komende 4 daagse. Onder de Waalbrug is het al een drukte van belang, het is prachtig weer en daar is voor het derde seizoen festival de Kaai neergestreken. Allerlei gezellige alternatieve eet en drinktentjes, gezellige stoelen aan de waal, een grote trampoline en veel kinderen lekker in het water. Hier kom ik de theatergroep Kamak tegen. Dit is een groep acteurs met een verstandelijke beperking die een straatvoorstelling geven. Ik heb een klein trailertje gemaakt van dit optreden, later volgt de complete impressie.
Geniet alvast van deze enthousiaste actrices en acteurs.
Dit delen:
Minicamping Wylerberg
Goedemiddag, heeft u morgen nog een plaatsje voor een kampeerbus en twee personen? Natuurlijk alleen moet ik om half vier even mijn kleinkind van school halen en ik ontvang u graag persoonlijk. Oké, als ik om half drie aankom komt er een vrouw mij tegemoet en ik denk, moeder is zeker thuis maar het blijkt toch de jeugdige oma te zijn. Dorien, zoals ze heet loopt voor mij uit naar een plekje voor Sprintertje. Het is een groot veld en ik mag kiezen waar ik wil staan. Het is niet het mooiste veldje, achter de heg heb je een prachtig vrij uitzicht op glooiende velden en de bosrand, maar ik kies toch maar een plekje.
Mini camping de Wylwrberg is een prachtige verzorgde camping met zeer ruime plaatsen, strakke grasvelden en mooi zeer schoon sanitair. Natuurlijk zoals het hoort, wc papier aanwezig. In de ” huiskamer” is een koelkast en wasmachine aanwezig en er ligt heel veel informatie materiaal voor de vele fiets en wandelroutes die hier in de buurt lopen. O.a. Het Pieterpad loopt langs de camping. De camping ligt aan de voet van de Duivelsberg zodat als je van klimmen houdt je zeker hier moet zijn.
Het is een camping die niet is ingericht op kinderen, geen speeltuintje of zoiets. Ik weet niet hoe het in het hoogseizoen is maar nu viel het merendeel van de bezoekers onder de categorie “zilveruitjes” en ja daar hoor ik, dat moet ik schoorvoetend bekennen ook bij.
Je bent echt te gast op deze camping. De ontvangst is erg hartelijk en als er iets is doen ze er alles aan om het ongemak te verhelpen.
Op dit moment is er geen AED aanwezig maar Dorien is bezig zich te oriënteren en misschien met de eigenaren van het pannenkoekenhuis even verderop samen een AED op een strategisch punt te plaatsen.
Mis ik verder nog iets? Ja het is allemaal zo strak en clean, de schuur met alle pannetjes doet al gezellig aan maar b.v. een grote vuurplaats waar je gezamenlijk kunt stoken, verhalen vertellen en met je medecampeerders een glaasje kan drinken. En omdat je toch ver van winkels verwijderd bent zou een broodservice denk ik ook welkom zijn.
CONCLUSIE:
+ Schone rustige camping
+ Vriendelijk en behulpzame leiding
+ Mooie ruime plaatsen
+ Uitstekend en schoon sanitair
+ veel informatie over doe dingen
+ groot tv scherm met luie banken
+ Ideale plek voor fietstochten en wandelingen
– geen broodservice
– geen gemeenschappelijke ontmoetingsplaats (buiten)
– nu nog geen AED
Camping de Wylerberg krijgt van mij 5
👍👍👍👍👍
Dit delen:
bus ellende
De laatste tijd ga ik nog al eens met de bus van en naar Wijk bij Duurstede.
Dat valt dus niet mee, zo ook vandaag. Ik kwam van Schiphol en eerst heerlijk rustig met de trein naar Utrecht. Broodje, krantje en lekker kopje koffie van La place. Dat is heel relext. Dan in Utrecht eerst tien minuten wachten op bus 41. Een minuut te vroeg vertrekt hij richting Wijk bij Duurstede. Het wordt een race tegen de klok. Sinds de route is overgenomen door Qbus moeten de chauffeurs echt racen. Vandaag had ik het twijfelachtige genoegen met een aspirant coureur te doen te hebben. Hij scheurde door iedere bocht, remde op het laatste moment en claxonneerde regelmatig. Op de noodrem bij een stoplicht. Zelfs met deze snelle rijstijl kun je niet op tijd rijden. Op het scherm dat je kunt zien zie je de aankomst tijden per halte en dan erachter hoeveel minuten te laat. Als klant die toch flink moet betalen wordt je heen en weer geschut en het net gegeten broodje eet je voor de tweede keer.
Ik denk dat je niet op zo’n manier met je klanten om kan gaan en op deze manier worden je chauffeurs waarschijnlijk goede klant bij de cardioloog.
Toch maar weer met de auto?
lopen - koken - camper 