We belanden op het uiterste puntje van het eiland Mullet. Er staat een vuurtoren. Uiterlijk is het maar een eenvoudige toren maar deze vuurtoren heeft een verhaal. Een verhaal van een jong stel dat misschien wel duizenden levens van jonge mannen heeft gered.

Het is 3 juni 1944. Maureen Flavin heeft dienst op de vuurtoren. Ze doet hier meteologische waarnemingen. Ze ziet plotseling een sterke barometrische daling. Onweer, keiharde wind en slecht zicht op komst. Mareen haalt Ted Sweeney, haar superieur erbij en ze besluiten dat dit doorgegeven moet worden. Via Dublin en Londen komt dit terecht bij generaal Eisenhower.

Na dit bericht ijsbeert Eisenhower zijn kamer op en neer en neemt een besluit de geplande invasie van 5 juni met 24 uur uit te stellen. Een uiterst riskante beslissing , het was immers al een smalle tijdsspanne waarin maanlicht, getijden en militaire planning optimaal samenkwamen. Maar zonder het uitstel zouden duizenden schepen en vliegtuigen in een storm terechtgekomen zijn.

De weersomslag die Maureen en Ted als eersten opmerkten, redde waarschijnlijk het leven van duizenden soldaten. En dankzij hun nauwkeurige metingen viel D-Day op 6 juni.

Ted en Mareen

Het weer klaarde net lang genoeg op. Onder dekking van mist en wolken vertrokken 156.000 soldaten vanuit Engeland. D-Day was begonnen.

De gevolgen zijn bekend: het was het begin van het einde voor Nazi-Duitsland. Europa zou worden bevrijd. Maar wie weet hoe anders het was gelopen als de storm had toegeslagen tijdens de landing?

De vuurtoren had zeker ook nog iets romantische want Mareen en Ted vonden elkaar toch wel zo aantrekkelijk dat ze besloten te trouwen.

Wij overnachten hier bij deze bijzondere plek. Het is een klein vissershaventje waar de hele dag wel iets te beleven valt. Nu komen er weer groepen kinderen die van de pier af moeten springen. Vissers die hun kreeften manden aan het herstellen zijn en enkele mensen die de vuurtoren komen bekijken.