De maandelijkse schrijfuitdaging van Coach Bert. Op 31 mei 2025 koos hij de woorden: Teer, Vonk en Beroemd.

Het is warm en ik loop een terras op om mijn dorst te lessen met een heerlijk koel biertje. Direct valt mijn oog op een opvallende vrouw aan een tafeltje in de hoek. Natuurlijk de papegaai op haar schouder maar het meest opvallende zijn haar lippen. Hier is duidelijk iets mis gegaan in een inferieure cosmetische kliniek. Ik denk dat de voorbeeldfoto van Brigitte Bardot is verwisseld met die van een breedbekkikker. 

Eenmaal achter mijn biertje kijk ik nog eens goed, oei daar hoor ik iets vallen, het is het bekende kwartje. Die vrouw ken ik, het is Dolores. In een paar seconden zie ik een flashback van meer dan 50 jaar geleden.

Samen met een vriend rijden we voor een week in mijn oude eend naar de Cote Azur. De zon hangt als een natte strandbal in de lucht. Het is warm, broeierig, zwoel.  Aan de strandbar speelt het leven zich af in slow motion. Jonge lijven schuiven langs elkaar, gebruinde schouders, zonnebrillen in het haar, drankjes in de hand. Alles ruikt naar kokosolie, zout en verwachting. Blikken kruisen, er wordt meer gekeken dan gezegd. Dan veranderd alles. Een bloed mooie jonge vrouw kijkt mij strak in de ogen. Een VONK slaat over. Ze draagt een TEER doorschijnend jurkje dat niets van haar lichaam verhult. Ik ben Dolores, zullen we wat drinken. Ze drinkt bubbels en dat ene drankje worden er meer. Ooit wordt ze BEROEMD zegt ze. We lachen, zoenen, stoeien in de zee. Ik ben accuut verliefd. 

Van de rekening bij de strandbar krijg ik bijna een rolberoerte maar die zullen we wel delen denk ik in mijn naïviteit.

Mijn vriend slaapt in de eend en Dolores slaapt bij mij in de tent al komt er van slapen niet echt veel.

De zon staat al hoog als wij loom wakker worden. Ik zet koffie en tijdens het drinken begin ik over de rekening van 232 gulden. Zullen we die delen?

Haar zachte ogen worden hard als diamant. Ze kijkt mij vuil aan en zegt, aan jou heb ik ook niets je denkt toch zeker niet dat ik mee ga betalen? En weg is ze, mij in verwarring achter latend.

Wij blijven nog zes dagen en ik zie dat ze iedere dag het zelfde kunstje uithaalt. Het is wel iemand die structuur in haar leven brengt. Mij keurt ze geen blijk meer waardig en ik ben blij dat de vakantie voorbij is.

Ik merk dat ze vanaf haar tafeltje mij nauwkeurig aan het opnemen is. Met onzekere passen komt ze op mij af, ze kijkt mij doordringend aan en met een stem als schuurpapier zegt ze, Ben jij Pim niet? Dit is onmogelijk, na 50 jaar en één intensieve dag en nacht kent ze mij nog?

Ze gaat op de stoel naast mij zitten en besteld nog een whisky. 

Sorry dat het toen zo verkeerd afliep, toen je weg was kwam de spijt, ik had je nooit zo mogen behandelen. Echt beroemd ben ik nooit geworden en heb drie foute mannen gehad. het leven is mij niet gunstig gezind maar nu ik jou zie wordt het misschien toch weer aangenaam.

De ober komt langs en ik sta op. Ober deze dame wil even…….. alles afrekenen. Ik loop zonder om te kijken weg met mijn middelvinger omhoog.

Oei

( inspiratie door Tearoom Tango van Wim Zonneveld.)