Met pijn in het hart en een nare reuk in onze neus van de uitstoot van de nabijgelegen BASF fabriek verlaten we het mooie plekje aan het meer. Niet ver hiervandaan is een mijnwerkersdorp waar een nieuw museum is. Alleen met een gids kun je de oude mijnen in. Vorig jaar, het eerste jaar dat het open was trok het 11.000 bezoekers. Wij zijn nu de enige en over een uur is er een rondleiding van twee uur maar met een gids die alleen Portugees spreekt. We zijn toch maar doorgereden. Wel jammer want ik vind die mijnen erg interessant.

Door een mooie omgeving rijden we naar Vila Nova de Milfontes. Een plaatsje aan de kust waar de Rio Mira in de zee uitmondt. Hier overal borden met verboden voor campers maar op 300 meter van de zee gaan we toch op een parking staan om te overnachten.

On the road again

Vila Nova de Milfontes staat bekend om zijn diversiteit. De rust van de rivier en de wilde Atlantische oceaan met de kliffen waar de golven op te pletter slaan. Veel surf scholen hier.

Power to the people
En zo eindigt weer een mooie dag

We gaan morgen weer eens een camping opzoeken.