Ik volg een serie van Vanlifers die op zoek zijn naar de liefde. Allemaal jonge mensen op een middelbare vrouw na. Nu ben ik zelf ook een vanliver maar niet op zoek naar een liefde, die heb ik al gevonden.

Wat is dat toch, Vanlife, het lijkt dé droom van een nieuwe generatie. Op TikTok, Instagram en Facebook komen dagelijks beelden voorbij van stralende jongeren in perfect ingerichte busjes, geparkeerd op paradijselijke plekken. Zonsondergangen worden vastgelegd vanuit bed, voeten bungelend uit de achterdeur. Het leven lijkt één groot avontuur, vrij van verantwoordelijkheden en altijd omringd door schoonheid. Maar hoe realistisch is dit beeld? En is dit leven alleen weggelegd voor jonge mensen, of zijn er ook anderen die zich aan deze levensstijl wagen?

Je zou het niet zeggen maar overal in Europa reizen ook oudere vanlifers rond. Veel solo’s. Vrouwen en mannen alleen. Maar ook koppels die voor dit leven kiezen. Voor hen gaat vanlife niet om het perfecte plaatje, maar om het beleven van het moment, zelfs als dat moment niet altijd zo fotogeniek is.

 Waar social media vanlife romantiseert, zijn er ook de minder glamoureuze kanten. Het weer, bijvoorbeeld, speelt vaak een grote rol. Regen kan dagenlang tegen de ramen tikken, de kou kruipt ’s nachts in de bus, en plotselinge stormen kunnen je op de meest idyllische plekken verrassen. De realiteit? Wakker worden op een drassige camperplek, proberen je schoenen droog te houden. Dat zijn niet echt leuke dingen.

 En dan is er het praktische deel: water bijvullen, grijs water lozen, de wc legen en een plek vinden om te overnachten.  Het klinkt misschien niet zo avontuurlijk, maar het hoort erbij. Het is deze mix van gemak en ongemak die vanlife juist zo mooi maakt.

 Voor veel oudere vanlifers is het leven op wielen een tweede jeugd. Na een leven van (hard) werken en/of het grootbrengen van kinderen, kiezen zij voor vrijheid. Geen strak schema, geen gehaast, alleen de weg, het landschap en een gevoel van avontuur.

 Ze trekken door heel Europa, van de ruige kusten van Schotland tot de zonovergoten stranden van Spanje, of ontdekken de Baltische landen of Roemenië . Voor deze groep is vanlife geen vlucht, maar een bewuste keuze om meer uit het leven te halen.

 Wat ouderen én jongeren delen, is dat vanlife niet altijd rozengeur en maneschijn is. Een dag die begint met regen kan eindigen in een zonsondergang aan een verlaten meer. Een pechgeval langs de kant van de weg kan onverwachte ontmoetingen opleveren met behulpzame locals en een kille nacht in een busje kan het perfecte excuus zijn om op zoek te gaan naar een kroeg voor een borrel.

 Het echte vanlife gaat niet over alles mooi en perfect maken, maar over de balans tussen het genieten en het overwinnen van kleine obstakels. Het is een levensstijl die je leert om flexibel te zijn, om je verwachtingen los te laten en om te waarderen wat er op je pad komt – of dat nu een stralende dag is of een stortbui.

 Of je nu jong of oud bent, de aantrekkingskracht van vanlife is voor iedereen: vrijheid, eenvoud en het avontuur van het onbekende. Het is de kans om elke ochtend op een andere plek wakker te worden, om de schoonheid van het moment te omarmen en om de wereld op je eigen tempo te ontdekken.

 Het mooiste aan vanlife is dat het voor iedereen is die durft te leven in het nu.