HAAN nog even in Roemenië

GEIN (Geartsje en Ingrid) is veilig aangekomen en we blijven om te acclimatiseren nog een dagje op de camping. Het weer is warm of eigenlijk bloedheet. Met deze temperaturen onderneem je niets. We zien hier wel hoe de supersterren van Nederland nipt verliezen van de Engelse buldog.

Het weer gaat van warm naar heet. Vooral de nachten zijn niet te doen. Het blijft in de camper tegen de 30°. We drijven het bed uit. De komende twee weken blijft dit zo. Overdag wordt het 37°. We nemen een moeilijk besluit. We gaan Roemenië verlaten en gaan naar Slowakije en Tsjechië. Daar is het koeler.

Maar we zijn niet direct de grens over. Vandaag bezoeken we nog een grot. Hij ligt in het Apusenigebergte. In deze omgeving zijn 400 grotten.

De Berengrot (Peştera Urşilor) is misschien de meest bekende grot in Roemeniё omdat hier skeletten van holenberen werden ontdekt. Deze zijn daar nog steeds te zien. Verder is deze grot zeer rijk aan spectaculaire stalactieten, stalagmieten, zuilen en steen-gordijnen.

Het is heerlijk koel in de grot. Voordat we bij de grot komen bezoeken we een in hetzelfde plaatsje gevestigd museum. Het is een oude meuk museum. Stoffig en veel bij elkaar geraapte kapotte spullen.

De temperatuur in Maramures waar we eigenlijk heen willen blijft hoog en van de vier reizigers ben ik degene die altijd zegt er wel tegen te kunnen. Alleen die super hete nachten dan lig ik wakker en komen de nare gedachtes. Kan mijn hart die een keer stil heeft gestaan het wel aan. We zien op de weerkaart dat het in Slowakije toch zo’n 10 graden koeler is en zeker de nachten zijn lekker fris.

We gooien de plannen definitief om en vertrekken naar Slowaki.

Aan de grens van Roemenië en Hongarije staan weer lange rijen vrachtwagens in de volle zon. Wij als personenauto’s mogen er redelijk snel doorheen maar we hebben echt meelij met de beroep chauffeurs.

Het stuk door Hongarije vind ik een nogal saai stuk, tenminste als je zo over de snelweg rijdt. We rijden zonder het te merken Slowakije binnen en staan een nachtje op een alpaca camping.

We staan er niet alleen. Het is weekend en er staan velden vol kleine tentjes. Naast onze bus slapen een paar meisjes in de buitenlucht, alleen in hun slaapzak. Het zijn allemaal jongeren van een of andere sportclub. Dat zal wel heel rumoerig worden. Nee dus, geen herrie, we horen alleen de meisjes zacht met elkaar praten.

Heerlijk geslapen.

We zijn op weg naar de hoge Tatra maar moeten natuurlijk eerst Bardejov bezoeken. Dit is een klein maar heel compleet en ook nog goed bewaard gebleven middeleeuwse vestingstad. Daarom heeft Unesco het op zijn werelderfgoedlijst gezet. In het begin van de 18e eeuw kwamen er grote aantallen Slowaakse en Chassidische joden naar Bardejov en herbouwden de poortershuizen. er kwam een grote synagoge, slachthuis en rituele baden.

De belangrijkste monumenten zijn nu het oude stadhuis op het grote marktplein en de Rooms-katholieke Basiliek van St Egidius.

Wij bezoeken de Basiliek en zien 11 altaren met houtgesneden panelen. Het is een indrukwekkende kerk. Buiten snel de zonnebril weer op. Vroeger stonden hier kooplui hun waren aan te prijzen. Nu staan er een ander soort kooplui, zij verkopen oude prullaria maar er staat ook nog een kraampje met heksenbezems en houten lepels en vorken. Hiervoor ga ik niet voor de 🪓 maar probeer toch nog even hoe het voelt om met je hoofd op een hakblok te liggen.

Na de rondwandeling door deze historische stad vinden we op P4N weer een plekje om te overnachten. Het is voor een soort sportpension dat er een beetje verlopen uitziet. De twee weer vriendelijke meisjes die in het pension werken vinden het leuk om via Translate met ons te praten. We staan vlak en met een uitzicht als op een schilderij van een oude meester.