Iets buiten Hunedoara rijden we plotseling in een andere wereld. De wereld van de grote Roma huizen. Pracht en vooral veel praal. De Roma’s die oorspronkelijk uit India kwamen zijn een hechte gemeenschap. Vaklieden zoals muzikanten, trechter makers, timmerambachtslieden vormen met hun vakgroep een soort gilde. De een wil een nog mooier en groter huis dan zijn collega. Veel werken er nu in het buitenland en komen eenmaal per jaar hier vakantie houden. Dat is niet luieren maar weer een stuk van hun paleisje afmaken. Fantastisch om te zien.

De paleizen

Het is even zoeken maar we vinden een camping met zwembad. Een Roemeense vrouw ontvangt ons. We kunne zelf een plekje uitzoeken. Het ziet er goed uit en er is zelfs een plekje tussen twee pruimenbomen. We blijven hier twee dagen. Lekker zwemmen en lezen. De vrouw vraagt of we bij de groep Nederlanders horen die morgen komt. zo’n 40 mensen. Nee maar daar hebben geen probleem mee. Even later komt er een man langs en die stelt zich voor als Dennis, de Nederlandse eigenaar. Hij is getrouwd met de Roemeense vrouw. De groep die morgen komt zijn Nederlanders die in Roemenië wonen en een keer per jaar hier bij elkaar komen om te kletsen en te barbecueën. Wij mogen ook meedoen en dat gaan we ook doen.

Naast ons staat een redelijk grote camper met als bewoners, man, vrouw, zoon en dochter. Hoe traditioneel wil je het hebben. Zij hebben hun hele hebben en houwen in Almere verkocht en zijn op zoek naar een huis met flink wat grond in Roemenië. De grond hebben ze nodig om er een voedselbos van te creëren. Ze geven de kinderen thuis onderwijs. Vandaag zijn ze hier om andere Nederlanders te ontmoeten die hier al wonen.

Die druppelen de een na de andere binnen en duiken direct het zwembad in.

Dan is het barbecue tijd. De geur van gegrild vlees hangt over de camping maar het is nog geen etenstijd. Eerst heeft de organisatie een bingo bedacht. Dat is lang geleden. We gaan voor een volle kaart. Het duurt lang voor je zo’n kaart helemaal vol hebt maar eindelijk komt het einde in zicht. Nog drie, twee en dan alleen nog nummer 33 en ik heb bingo. De spanning is bijna niet meer te houden. de ballen draaien rond in de molen en daar rolt het volgende nummer eruit……….42. Bingo wordt er met zo’n vrolijk stemmetje geroepen maar niet door mij. De mazzelaar wint maar mooi een doos chocolade. Er zijn nog meer prijzen en we gaan door. De vrouw achter de ballenmolen zet haar bril nog eens recht, haalt het balletje uit het bakje, het is nogal een klein balletje en houdt het voor haar ogen. 33. Bingo roep ik en win een fles rode Italiaanse wijn. Ja je bent in Roemenië of niet.

De geschenkdochter van Dennis in traditionele kleding

De avond vliegt voorbij en we zijn niet voor donker bij sprintertje.