HAAN rijdt weer even 10 km

Vandaag hebben we een heel stuk te rijden. Woudsend naar Sloten 10 kilometer. We nemen de tijd en na 5 km is het tijd voor ontbijt. We staan heerlijk aan het water bij Spannenburg

Na het heerlijke ontbijt beginnen we aan de laatste 5 km.

Sloten

Het is het kleinste stadje van de Elfstedentocht maar zeker niet de minste. In 1426 kreeg het zijn stadsrechten. Het stadje was door zijn ligging van strategisch belang en groeide uit tot een echte vestingstad. We hebben deze route gekocht van de NKC, Nederlandse Camper Club. We komen er steeds meer achter wat een flauwekul dit is. Volgens de app kun je hier je rustig een aantal dagen vermaken. Er is hier een wandeltocht uitgezet langs alle hoogtepunten, 1,4 km. Daar kun je wel een paar dagen overdoen.

Een aanrader is bakkerij ‘t Kruimeltje. Volgens de NKC is dit een kleine en authentieke bakkerswinkel. Vol met overheerlijke broden, gebaksoorten en andere lekkernijen. We gaan natuurlijk af op deze informatie en zoeken het winkeltje op. Aan de buitenkant een mooi uithangbordje met Bakkerij erop. Bij bakkerij verwacht ik de geur van versgebakken brood. Ik ruik niets. Al het brood komt uit Oude Mirdum. Er wordt hier helemaal niet gebakken. Maar dat alles maakt sloten er niet minder op. Ik vind het een mooi stadje met prachtige gevels, bruggetjes en zelfs een schavot.

We beginnen weer bij de fontein. Deze heet De Kievit. Waarom heet die zo?

Dit zeggen de makers Lucy & Jorge Orta erover: „In Sloten voel je de nabijheid van de inwoners: was die te drogen hangt, zitbanken voor huis, gebruiksvoorwerpen in de tuin. De Kievitfontein verhaalt van kinderen die opgroeien in zo’n hechte leefgemeenschap en vertrouwd zijn met de tradities en gebruiken. Het meisje dat op de schouders van de jongen staat, houdt een kievit in haar hand: een vogel die van oudsher hoort bij Friesland. Maar de Kievitfontein heeft ook een universele boodschap. De slordig gestapelde emmers, jerrycans en teilen die onder de voeten van de jongen de basis vormen van de fontein, zijn gebruiksvoorwerpen die je overal ter wereld aantreft. Ze wijzen naar iets waar wij in onze samenleving overvloedig over beschikken maar wat elders in de wereld helemaal niet vanzelfsprekend is: water.

Water is de bron van al het leven. Onophoudelijk stroomt het water de containers in en ook weer uit, alsof de stroom nooit opdroogt. De kinderen hebben de containers beklommen om de kievit te bevrijden van een oude Friese traditie: het rapen van kievitseieren in het voorjaar. De kievit is immers als gevolg van de snel gegroeide intensieve landbouw- en veeteelttechnieken een bedreigde vogelsoort geworden. De kievit draagt een gouden sleutel in zijn bek: het symbool van de stad Sloten en haar hechte gemeenschap.” Mooi hè.

Met de rondwandeling, bezoek aan de “bakkerij”, koffie op terras en foto’s en filmen waren we weer anderhalf uur verder. Nog maar een stadje vandaag? We gaan nog even naar het Vrouwtje van Stavoren maar daarover morgen meer.

Voor eerdere elfsteden blogs tik op een van de foto’s