Het is nog vroeg en gaan door naar IJlst. Een voor mij tenminste nog onbekende plaats tijdens de Elfstedentocht. Maar we nemen een omweg want als je de Elfstedentocht rijdt moet je natuurlijk ook langs De Tegeltjesbrug. Deze bestaat uit ruim vierduizend tegeltjes waarop foto’s van Elfstedenrijders staan afgebeeld. Alle portretjes samen vormen – dankzij kleurgebruik en compositie – de beeltenis van schaatsers. Het monument is ontworpen door Maree Blok en Bas Lughthart en is een ware blikvanger in het weidse landschap tussen Lekkum en Giekerk. Niet alleen winnaars en wedstrijdrijdersstaan afgebeeld maar ook duizenden tourrijders onder wie W.A. van Buren, de schuilnaamvan prins Willem-Alexander die in 1986 de tocht volbracht. Wij zochten het tegeltje van vriend Bart die de tocht ook volbracht maar we moesten stoppen met zoeken want van met het hoofd schuin kijken worden we behoorlijk tureluurs.
We rijden verder en glijden IJlst binnen. Er is een camperplek voor 4 campers naast de ijsbaan zonder ijs en de fierljeppen club. Direct bij het binnenrijden vallen de overtuinen op. Vroeger werden deze tuinen gebruikt voor het drogen en bleken van de witte was. Tussen de huizen en de tuinen lag een weg. Daar komt de naam overtuin vandaan.
Het is zaterdag 4 mei en wat opvalt, ieder huis heeft de vlag halfstok hangen. We gaan natuurlijk wel een stukje lopen en beginnen, hoe kan het ook anders bij de fontein. Deze staat naast een oude molen.
Deze fontein is gemaakt door Japanner Ohmaki. Als je goed kijkt zie je de geschiedenis van IJlst gecombineerd met Japanse bloemsierkunst, Ikebana. De fontein moet het symbool zijn voor eeuwige verbinding tussen mens, cultuur en natuur.
Het stadje ontstond rond het jaar 1000 toen er zich boeren en arbeiders vestigden tussen de Ee en de Geeuw. In 1268 kreeg het stadsrechten. Het werd een belangrijke plaats voor de handel in hout. Alles draaide op het hout. Denk aan de houten schaatsen, scheepsbouw en houten gereedschappen. In Ijlst werden de bekende Friese houten doorlopers, de houtsjes gemaakt. Wie, met een wat oudere leeftijd, heeft er niet op leren schaatsen. Ik nam die naam “doorlopers” letterlijk want ik stond er meer naast dan op. De bekendste schaatsen makers waren Frisia en Nooitgedagt.
Ik vind het een van de verrassendste steden tijdens deze tocht. Natuurlijk nog een paar foto’s. Tik op een en je komt in de galerij.
IJlst en schaatsen … een begrip.
Maar nooit geweten dat het stadje zo’n rijke geschiedenis herbergt.
LikeLike
IJlst is een favoriet plekje voor me, met de gracht, de overtuinen. Ik mocht er vanmorgen weer even zijn (wegomlegging)! Heerlijk wakker worden. Je hebt veel gezien van een oh zo mooi plekje.
LikeLike
mogge Harry
wat weer een mooi verslag van vast en zeker een mooie dag
dat laten de foto’s ons wel zien
ik vind het altijd maar vreemd dat de ontwerpers genoemd worden van die kunstwerken , zoals in dit geval die mooie brug , maar de handwerkslieden die het maakten niet
geniet de dag
LikeLike
Dat is zeker vreemd maar in principe zijn deze kunstwerken door de ontwerpers zelf gemaakt maar ik denk ook wel met hulp van vakmensen.
LikeGeliked door 1 persoon
kan best natuurlijk dat die meehielpen , bij dit kunstwerk
maar neem nu de de kathedralen stations als het CS in Amsterdam b.v. denk niet dat die ontwerpers zo konden metselen of glas in lood ramen maken 🙂
LikeLike
Zeker zou een goed idee zijn om net als bij films alle medewerkers te vermelden. Daar wordt van de regisseur tot de toiletjuffrouw genoemd
LikeGeliked door 1 persoon
👍
LikeLike
ook bij mij hingen ze (de doorlopers) meer aan m’n enkels dan onder mn voeten 😂
heb het dan ook nooit geleerd. Was al blij dat ik gewoon kon lopen….
LikeLike
Dus bij jou was dat ook zo. Ik vond het ondingen.
LikeLike
Je neemt ons zo goed meer op de elf steden tocht. Prachtig gewoon.
Aum Shanti
LikeLike
Nog een paar
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar, ook ik liep meer naast de doorlopers dan erop en ik heb er zeker niét op leren schaatsen. dat lukte pas later op kunstschaatsen.
LikeLike
Ja ik op Noren.
LikeLike
En “mijn doorlopertjes” waren dan nog stokoude niet passende botte krengen met versleten bindlinten.
LikeLike
Ja het was afzien. En een krant onder mijn trui tegen de kou.
LikeLike
Dat was standaard in die tijd.
LikeLike