We staan met Sprintertje in het kleine dorpje Dudar naast een klimwand. Gisteren was er een atletisch type les aan het geven aan een eveneens atletische jonge vrouw. Wil jij ook even klimmen vraagt de man aan mij. Nou nee, laat ik dat maar niet meer doen. Zo langzamerhand leer ik toch mijn grenzen kennen.

Vandaag gaan we met de lijnbus naar Granada. 15 minuten en we zijn er. Wie aan Granada denkt, denkt al snel aan het Alhambra. Maar daar zijn we al een keer uitgebreid geweest ik zelfs twee keer. Dat slaan we vandaag over. Maar ik kan toch een mooie foto schieten van deze pracht. Het is even klimmen maar dan toch dit uitzicht.

Alhambra

We zijn al om half tien in de stad en alles gaat pas om tien uur open. Eerst maar even aan de cortado. We bezoeken de kathedraal waar net een aantal gelovigen ter communie gaan. Een prachtige kerk uit de 16e eeuw.

Gelovigen ter communie

Net uit de kerk lopen we plots in een heel andere wereld. De wereld van de Alcaiceria markt. Oorspronkelijk een Moorse zijdemarkt maar tegenwoordig een super toeristische markt. Hele smalle straatjes met veelal Moorse artikelen. De kleedjes waren wel made in China.

Alcaiceria markt

We lopen verder door de wijk Alcaicería. Oneindig veel smalle steegjes waar het makkelijk verdwalen is. We kijken op de heuvel waar de grotwoningen zijn van eens de zigeuners maar waar nu veel mensen wonen die in hippie stijl leven.

In 2017 stonden we met Sprintertje daar boven naast de kerk. Twee dagen in de sneeuw.
De straatjes van Granada. Om helemaal te verdwalen

Dan kom ik deze man tegen in het blauwe pak. Ik zeg dat hij er prachtig uitziet. Hij reageert, alles voor 12 euro, pak, overhemd, stropdas en hoed. Uit de second hand . Fantastisch.

Dit was Granada in een dag.