Dit is overwinteren

Het Sint Niklaas feest is voorbij en natuurlijk gaan we eens kijken of hij veilig terug gaat naar Spanje. We volgen hem met Sprintertje en die heeft er weer plezier in. We rijden net lekker of daar gaat de goedheiligman al de weg af. Arras staat er op het bord. Dit is een behoorlijke stad in Frankrijk. Wat gaat hij daar nu doen? Er is op een van de prachtige pleinen een grote kerstmarkt en SN gaat gewoon op bezoek bij zijn collega het kerstmanneke. Voor ons is het een mooie manier om kennis te maken met de Franse folklore. Om binnen de markt te komen moeten we wel even gefouilleerd worden en buiten de markt staan gewapende militairen. Arras is een prachtige stad met mooie gevelhuizen. Beetje jammer is dat het er hard regent.

De volgende ochtend hoor ik al vroeg geluid op de gratis camperplaats. Ja Sint Niklaas moet ook bezuinigen na het dure begin van de maand. Vroeger had hij van die goedkope arbeidskrachten maar Nederland is wakker en de veegpieten eisten direct al een loonsverhoging. Sint heeft het zwaar tegenwoordig. Maar goed hij is al vroeg uit het warme bedje en het is nog donker als hij al op weg gaat. Hij neemt de route nationale en dat betekent veel rotondes, vrachtverkeer en trekkers. Schiet niet echt op. Het weer is wel omgeslagen van regen naar een heerlijk zonnetje. Dit gaat zo door tot weer een verrassende plaats. Hij stopt in Chateau Renault, ook weer een oude plaats met een slot dat nu nog gebruikt wordt als Hotel de Ville. Het blijkt ook weer niet zomaar een plaats te zijn. Deze plaats ligt op de weg naar een collega van hem, Saint Jacques. Ook hier weer een rustige gratis camperplaats. Ik verdenk SN er van dat hij ook de app, park4night op zijn iPhone heeft waar al die prettige overnachtingplaatsen beschreven staan.

Vandaag gelukkig iets later op weg dan gisteren en SN heeft genoeg van al die rotondes en pakt de tolweg. Dat schiet lekker op. De zon schijnt weer volop en tegen half vier stoppen we al in Cap Breton. Dit is bekend terrein. Het is een camperplaats direct voor het strand. Hier zijn de golven en hun geluid zo groots. Er zijn twee surfers die het wagen in deze kolkende watermassa hun kunsten te vertonen. Ze gaan achterop een waterscooter en wachten tot de grootste golf komt en dan pakken ze die hele golf mee naar de kust. een machtig schouwspel.

Twee jaar geleden op deze plek stormde het zo hard dat we midden in de nacht zijn vertrokken naar een beschut plekje in het dorp. Het leek of sprintertje op zijn kant ging. Bijna iedereen vertrok maar nu was het weer prachtig. Sint Niklaas weet de plekjes wel uit te zoeken.

Hier neem ik afscheid van Sint Niklaas, hij gaat richting Madrid en wij gaan naar Valencia. Hij redt het verder wel alleen, tot volgend jaar.

We gaan onderweg met noodweer. Regen en harde wind. Veel vrachtverkeer op de baan en de ruitenwissers staan op de hoogste stand. Ik kan en durf niet harder te rijden dan 80 km p/u. Behoorlijk vermoeiend. Niet alleen voor mij maar ook voor mijn lief die onwillekeurig toch heel gespannen ernaast zit. We rijden al een tijdje in Spanje als het eindelijk droog wordt. Dit is heel anders rijden. Hoe dichter we bij Valencia komen hoe blauwer de lucht wordt. Meestal doen we de reis in vier dagen en overnachten we in Pamplona. Gelukkig deze keer niet want na dat wij er voorbij waren bleef het daar hozen en stormen met gevolg grote overstromingen, bomen over de weg en veel gekapseisde vrachtwagens. Wij waren er net langs.

Vorig jaar heb ik twee weken wild gestaan in Valencia en dat is mij goed bevallen. Toen was ik alleen en nu met mijn lief gaan we weer naar die plek. Het is aan het strand van Malva Rosa. De plek waar we staan is precies voor de boulevard, eigenlijk meer een parkeerplaats maar we staan er met nog een paar andere campers. Uitzicht op de zee.Deze keer niet de oude stad in maar lekker stukken lopen op het strand. De buurt heet ook Malva Rosa en is een wat oudere wijk met daarachter de grote gebouwen van de Universiteit. Veel studenten hier in de wijk en dat geeft een bijzondere sfeer. Direct de eerste avond werden wij al verrast met een opkomende volle maan. Wil je nog meer romantiek? De volgende ochtend op het strand mijn oefeningen doen om een beetje soepel te blijven en douchen onder de koude buitendouche. Weer lopen, terrasje pakken om een goede cortado te drinken, lezen, fotograferen, ja zo kom ik de winter wel door. Een kijkje in de vissershaven, hier staan altijd mensen die in de rij staan om de achtergebleven vissen te kopen. We blijven drie dagen in Valencia en gaan dan weer een stukje verder.

Volgende keer: iedere dag weer een stukje verder