The story of Sprintertje.

Het leuke van een roadtrip is het rijden op kleine wegen. De navigatie staat ingesteld op: geen tolwegen en geen snelwegen. Zo kom je in de meest kleine gehuchten en op smalle vaak slechte wegen. Regelmatig een stukje onverhard moet ook kunnen. Voor ons leuk maar Srintertje is er soms niet blij mee. Vaak steile hellingen, haarspeldbochten en pittige afdalingen. Hij doet het goed maar toch wil hij wel eens iets nieuws. In Spanje was dat een intercooler, nieuwste model natuurlijk. Toen in Italië twee glanzende achterremschijven. Toch wel belangrijk met die afdalingen. Nog steeds in Italië is het vermogen steeds weg. Opnieuw starten dan gaat het weer even. Toch maar een Mercedes garage bezoeken. Het lijkt of de uitlaat zijn warmte niet kwijt kan. Drie man onder de auto en het probleem lijkt gevonden te zijn. Over al die stukken pijp zit een afdekplaat, die gewoon weglaten en het probleem is opgelost. Ik krijg die grote plaat keurig verpakt in plastic mee. Lekker makkelijk in het woon gedeelte. Iedere keer als we stoppen moet hij er weer uit en onder de kar. Kosten, gratis, een uur werk maar het is service en dat in Italië. Goedkoop, probleem dus opgelost? Echt niet. Het euvel blijft en ik bel met Mercedes Nederland die een afspraak maakt bij Mercerdes in Patras, Griekenland. We leveren hem daar af en gaan de stad in. Na een paar uur word ik gebeld met de mededeling dat hij klaar is. Er zat een scheur in een dikke slang in het motorgedeelte. De afdekplaat gelukkig niet weggegooid die zit er ook weer onder. Dan krijg ik de vraag wanneer het oliefilter is vervangen. Ik dacht dat dat gebeurd was gelijk met de remschijven. Ik had er een beurt bij laten doen. Wel de olie ververst, 9 liter á 22,50 maar geen oliefilter dus. Italië. De filter nu vernieuwd en met een trotse monteur een proefrit gemaakt. Die rijdt en niet zo zachtjes ook. Hij scheurt door Patras en Sprintertje is in zijn element. Hij trekt weer als een goede tandarts. Super vriendelijke mensen in deze Mercedes garage en complimenten voor MB Nederland. Dan een paar weken later, Sprintertje rijdt nog steeds lekker maar als hij stationair draait klinkt het als een rochelende oude vrouw. Oude vrouw? Ja, een rochelde oude man klinkt net weer even anders. In ieder geval kan dit niet goed zijn. Ik stop bij een garage, de man kijkt onder de motorkap en ziet direct wat er aan mankeert. Het heeft met de dynamo te maken. Hij heeft het onderdeel niet maar stuurt mij naar een garage die alleen maar Mercedes doet. Maar een km of 50 verder dus dat valt best mee. Het moet iets voor Fichti aan de linkerkant zijn.

Ik kijk of ik een Mercedes garage zie maar nee. Fichti komt steeds dichterbij en geen MB. Wel een soort autokerkhof waar wel erg veel MB busjes of in ieder geval delen ervan gestapeld liggen. Dat zou toch niet………….Ja dus, hier moeten we zijn. Geen ingang aan de doorgaande weg maar 200 meter verder via een achteraf weggetje naar de garage. Het lijkt een nog al oude zooi. Bij de andere MB garages is altijd een luxe balie waar dan twee of drie mensen achter zitten druk te wezen met stapels papieren en die dan net nog wat tijd over hebben om je even te woord te staan. Hier kom ik een smoezelig kantoortje binnen waar een vrouw achter een lekker ouderwets stalen bureau zit. Ze spreekt wat Engels en ik leg uit wat er is. Je bent hier aan het goede adres zegt ze of in ieder geval iets van die strekking. Wij doen alleen maar MB bedrijfswagens dus ook Sprinters. Ze geeft een schreeuw, het blijkt een naam te zijn want er komt een man in overall aanlopen. Niet gewoon aanlopen maar echt als een super macho. Hij draagt een blauwe overall met zo’n hele brede riem losjes over de heupen. Migas, zo heet hij dus, kijk jij even wat er aan de hand is? Mij mee wenkend stiefelt ie voor mij uit naar Sprintertje die daar nog steeds rochelend staat. Hij ziet het ook direct maar ik moet toch even naar voren rijden en boven een put gaan staan in de echt super schone garage. Ze bekijken het even met een paar man en ik word weer meegetroond naar het kantoortje. Migas praat wat tegen de vrouw en zij kijkt direct in de computer of het onderdeel er is en zegt, het kost 120 euro. Na die andere reparaties valt dit echt mee, dynamo? vorige keer met die remschijven moest ik vijf dagen wachten voor het gerepareerd kon worden dus ik vraag, wanneer kan het gebeuren? Ze kijkt mij aan of ik haar een oneerbaar voorstel doe en zegt. Nu gelijk natuurlijk. Oei dat is snel, het lijkt Overtoom wel. De dynamo wordt er uit gesloopt en ik krijg precies te zien wat er stuk is. Dan het nieuwe onderdeel er weer in gemonteerd. Mijn bumper wordt nog even vast gezet en na een half uurtje is het voor elkaar. Even afrekenen. Kan ik pinnen? Nee of eigenlijk kan het wel maar dan krijg ik een rekening en hangt er een heel ander prijskaartje aan. Gewoon contant dus. Dit is een garage naar mijn hart, sloperij, wat hergebruikt kan worden wordt hergebruikt en geen poespas gewoon recht voor zijn raap.

Het zit natuurlijk tussen mijn oren maar het is net of Sprintertje nu ook weer prettiger rijdt. Net zoals zijn baasje op zijn tijd lust ook hij wel een slokje. We zoeken een dieselbodega en gaan voor de diesel extra. Kwaliteit en we worden bediend door de bodegahouder himself. Deze ziet dat wij uit Nederland komen en vertelt dat ons koningspaar 5 km hiervandaan hun huis heeft. Als WA er is drinkt hij iedere avond een biertje met hem. Lachen. Maar het houdt de gemeenschap wel bezig. Het is trouwens een fantastisch plekje hier. Hele mooie kust.

Een paar dagen later als we in Erineos staan heeft de barman het ook al over WA en Maxima. Tijdens de Olympische spelen waren ze waarschijnlijk op zoek naar een geschikt vakantiehuisje en dat deden ze undercover. Ze praten heel ontspannen met hem. Het heeft indruk gemaakt. En voor ons is het een leuk binnenkomertje. Bedankt.

Inmiddels zijn we de Peloponessus uit en nu aan de andere kant. Daarover meer in de volgende post. Nog wat foto’s van Erineos.